MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÇOCUK ŞİİRLERİ
Hanifi KARA

ÇOCUK ŞİİRLERİ


GÜZEL BEBEÐÝM

Aç kollarýný
Gel gucu gucu.
Sevenlerini
Bil gucu gucu.

Beþikten atla
Oyna kâðýtla
Konuþ aðýtla
Dil gucu gucu.

Öfkelenince
Yer verme hýnca
Gýdýklanýnca
Gül gucu gucu.

Eylenir mi zem?
Oyuncaðýn hem
Emziðini em
Al gucu gucu.

Ne güzel huyu
Ýç sütlü suyu
Ninniyle uyu
Dal gucu gucu…

Hanifi KARA

SAKLAMBAÇ

Gel seninle gül çocuk
Saklambaç oynayalým.
Kýrmadan hiç kimseyi
Saklambaç oynayalým.

Birazcýk dýþa kaysan
Kurala güzel uysan
Çýldýrdan usandýysan
Saklambaç oynayalým.

Oyunda olmaz sefâ
Ýstenir orda vefâ
Günde en az bir defâ
Saklambaç oynayalým.

Eline dürüm dürsen
Olur mu yolda yersen?
Körebe yeter dersen
Saklambaç oynayalým.

Daldan gözün kýpmazsan
Baþtan terlik kapmazsan
Mýzýkçýlýk yapmazsan
Saklambaç oynayalým…

Hanifi KARA

GÖNÜL GÜLÜ

Doðru haberse onda
Gerçeðin dili çocuk.
Ak buluttan daha pak
Allah’ýn kulu çocuk.

Kýra çýkmýþ geziye
Ayþe, Ali, Râziye
O baðlýyor mâziye
Âtinin dalý çocuk.

O yoksa süssüz konut
Sizde kaldý tek umut
Yaðmaya hazýr bulut
Gözleri sulu çocuk.

Babasýný er eden
Annesini yâr eden
Ýki gönlü bir eden
Sevginin yolu çocuk.

Bebek iken belenen
Kollarýma dolanan
Sevgi ile sulanan
Gönlümün gülü çocuk…

Hanifi KARA

GÝLDÝK

Canýmýz isteyince
Koþar çaðlar oynarýz.
Ebemizi bulunca
Gözün baðlar oynarýz.

Baþýndan fýrlar bere
Tozlar yapýþýr tere
Bazen düþeriz yere
Kalkar aðlar oynarýz.

Oyunun ebesinde
Gözümüz küpesinde
Kalenin tepesinde
Gildik lýðlar oynarýz.(*)

Açýp açýp bükmeyi
Hoþ saymayýz dökmeyi
Piþiririz ekmeði
Sonra yaðlar oynarýz.

Haksýz yere kýzarsa
Dili fazla uzarsa
Kim oyunu bozarsa
Onu yuhlar oynarýz…

Hanifi KARA

Gildik: Misket
Lýðla: Yuvarla

BÝZ BÝZE

Mendili bulmak için
Biz bize oynayalým.
Oturalým berâber
Diz dize oynayalým.

Oynarýz neler neler
Anneler çocuk beler
Karýþmasýn kimseler
Göz göze oynayalým.

Ýyice bizi yorsun
Yeniden oyun kursun
Oðlanlar uzak dursun
Kýz kýza oynayalým.

Oynamayan ayýnýn
Ne iþi var dayýnýn
Kuralý var oyunun
Yüz yüze oynayalým.

Aramýzdan çekil de
Amuda kalk dikil de
Samimi bir þekilde
Öz öze oynayalým…

Hanifi KARA

KÖREBE

Geliriz bir araya
Oyun kurar oynarýz.
Elde filemiz yoksa
Ýpi gerer oynarýz.

Mendili güzel sakla
Bazen atarýz takla
Elle deðil ayakla
Taþý sürer oynarýz.

Gelince bize sýra
Batar çýkarýz tere
Bazen olur ki yere
Kilim serer oynarýz.

Körebeye fiske vur
Yeniden bir oyun kur
Bitince birinci tur
Yine girer oynarýz.

Kollar bitiþik belde
Görelim biraz yelde
Bazen toplu bir halde
Bazen birer oynarýz…

Hanifi KARA

BADÝ BADÝ

Gülücükler saçarak
Kollarýný açarak
Badi badi kaçarak
Nazlýyor annesini.

Arý gibi petekte
Her an için atakta
Gözü ile yatakta
Ýzliyor annesini.

Emziðini emerek
Daha neler umarak
Güya gözün yumarak
Gizliyor annesini.

Altýnda naylon bezle
Bazen yürüyor dizle
Emmek için dört gözle
Gözlüyor annesini.

Edeye bak edeye
El eyliyor dedeye
Geçse öbür odaya
Özlüyor annesini…

Hanifi KARA

NE AFACAN

Beþiði ninniyle sallansýn ister
Ne afacan çocuk ah seni seni.
Dört elle sürünür kucak açana
Ne afacan çocuk ah seni seni.

Sakýz gibi emziðini çiðniyor
Kedi gibi topu ile oynuyor
Kazandaki bulgur gibi kaynýyor
Ne afacan çocuk ah seni seni.

Oldukça onurlu baþýný eðmez
Aðlamasýn diye kimseler deðmez
Öyle yaramaz ki avuca sýðmaz
Ne afacan çocuk ah seni seni.

Deðnekten yaptýðý atýna biner
Anneyi, babayý nazýyla yener
Boyundan da büyük iþleri dener
Ne afacan çocuk ah seni seni.

El üstünde gezer baladýr adý
Yaþý büyüdükçe deðiþir tadý
Onu susturamaz ne þah ne kadý
Ne afacan çocuk ah seni seni…

Hanifi KARA

AH KEDÝM

Kaçýrdýn mý avýný?
Vah kedim güzel kedim.
Neyi beklersin Hâlâ
Ah kedim güzel kedim.

Bu gün verilmez etin
Senin iþlerin çetin
Pisik omaçýn yedin
Oh kedim güzel kedim.

Güzel bekle evini
Gizli tut miyavýný
Yakaladýn avýný
Peh kedim güzel kedim.

Sona erince hýrsýn
Ne konsa onu yersin
Dinlenmek mi istersin?
Eh kedim güzel kedim.

Kedilerin özeli
Vanlý, Muþlu, Rizeli
Benimki en güzeli
Þah kedim güzel kedim…

Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.