Kim demiþ de, yoksul görmüþ beni; -dizi yamalý bellemiþ, haddini bilmeden? hiç olmamýþ ki Zilli oyuncaðým; öteninden Far dikmiþ anam dizlerime, silgi bezinden; -hadi, uzunlarý yak!
Kime inanmýþ, kitap ehli? Bu denli mi pabuç býrakmýþ kuru iftirâlara! Hâkir görmüþ hem beni, yamak yani! Mübayaada geri kalmýþ çok, çürük elmaya ramak! -hani, yarým yamalak her iþi, güdük! Fakir semtinden, don lastiði -hadi çek!
Çok ileridir benim görüþlerim, Elâleme akýl ihsan ederim, bedavaya! Bizim orada kulaðý delik, çok; -duyarlar, sinir olurlar; ne eylesem, Varýmý - yoðumu daðýtýr, -ekmeðimi paylaþýrým, tavladýðým -mahallenin köpeði bilir.
Evde bir sandukam vardýr; Ýnci gibi severim, Yakutla bakan safirim, Altýn gibi kalbim, Elmasa çalan þefkâtim, -kaç karattýr bilmem.
Sakýn ha, hýrsýzlara söylemeyin; Ben çok zenginim..
1999-2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.