AKLIMIZ ÇELİNDİ

Tükürsem aynadaki resmime
Ve bütün aynalara,
Aynalar da âlet edilmiþ,
Küfür dolu yalanlara.
Ben kul muyum, köle mi?
Kimin kölesi?
Kölelerin kölesi mi?
Maddiyatýn esirleri,
Hür olmuþ,
Bize gülen aynalarda.
Nefisler ileri fýrlamýþ,
Ýki gözle bir boðazý öðüterek,
Aynalarýn yalan þarkýsýný dinleyerek.
Bütün deðerli eþyalarýmýz,
Rakam dolu kâðýtlarda,
Alýn teriyle kazandýðýmýz,
Bütün servetimiz gitmiþ,
Yatan kazanmýþ,
Adli ilâhinin dýþýnda…
Canavar ormanýnda tilkiler,
Çok mu çok yatarmýþ,
Kalkýnca da karþýsýnda bulurmuþ,
Doyumsuz, açgözlü bir canavar,
Giden ya davar olurmuþ,
Ya da gelirmiþ davar,
Bu fýrsatlarý kaçýrmazmýþ,
Sihirli, kurnaz tilki…
Ormanýn doruðunda,
Kralýn makamý varmýþ,
Gelenler, gidenler için,
Sinsice pusuya yatarmýþ,
Astýðý astýk, kestiði kestikmiþ…
Ýþte halimiz bundan ibaret deðil mi?
Maden dolu vatanýmýzda,
Ýþleyecek maden bulamayýz.
Su dolu derelerimizde,
Ýçecek su bulamayýz,
Su ararýz çarþýlarda.
Topraðýmýz boldur,
Toprak ararýz meralarda.
Aklýmýz çelindi,
Beynimiz delindi,
Kaynak kuruyunca,
Manyak edildi nefsimiz,
Boylu boyunca.
Çaðýltýlar iþitilmez oldu,
Çay kenarlarýnda,
Sularýmýz akmýyor artýk,
Ürün dolu ovalarýmýzda.
Beton dolu kanallar,
Bizi bilinçsizce tüketime adadýlar,
Kol ve kanatlarýmýzý kesip budadýlar.
Tütsün istemediler bacalarýmýz,
Yerlisi ve yabancýsýyla,
Ateþ ettiler, küfrün tabancasýyla,
Bulamadýklarý madenleri bulduðumuzda,
Etrafýmýza dört duvar ördüler, açýk havada.
Nefes al, sessizce yaþa,
Aklýný iki delik arasýndan çýkarma,
Diye mahkûm edildik,
Ömrümüz boyunca,
Ye, iç, yat, uyu, uyu, büyü,
Sakýn ha! Baþýný kaldýrma…
Tilki çabuk kandýrýr, aklý olmayanlarý,
Yedirir, içirir, yatýrýr uykuda duranlarý,
Kene gibi emdikçe emer masum kanlarý.
Kuþ tüyü yataklarýnda yatarlar,
Seni asgari ücretin önüne atarlar,
Ayakkabýlarýný sildirirler,
En sevdiðinle sindirirler,
Attan indirip eþeðe bindirirler…
Aynalar yansýtmayýn bu çarpýklýklarý,
Diyemiyorum, sýzlatmayýn vicdanlarý,
Senin görevin yansýtmaktýr gerçekleri.
Hak ve hakikâtin heybesini omuzlayarak,
Yol almaktýr iki hazineyi de kucaklayarak,
Müslüman’ý kardeþ bil, ayýrmasýnlar seni,
Yoksa dönmez deðirmenin sarsýlmaz bedeni.
Herkes baþ olmaya kalkýþýrsa,
Acýmadan yer; baþ baþý,
Billahi ortada ne baþ kalýr,
Ne de baþlarý taþýyan ayaklar,
Ayaklarý ise seni maddiyata ulaklar.
En yüksek rütbe ve diploma,
Zalimin zulmünü duymaz kulak,
Ölümün altýnda ezilir ulak ulak.
Gölgenin arkasýndakiler,
Ölümü asla göremezler,
Rütbelerin en yücesini alýr,
Takva kulpuna sarýlanlar.
Dünyevi nefisler,
Heva mý desem heva,
Hasta ruhlu insana bulamazsýn deva.
Sen, er olmaya niyet et,
Hem yükün az olur,
Hem de heyben týka basa dolur,
Belki nefsin eriyip giderse,
Aklýn hakikâti o zaman görür.
Gelin! Kardeþ olalým,
Yoksa çok davar oluruz,
Canavarlarýn aðýzýnda,
Kaçsanýz da tutar sizi,
Uçsanýz da
En dar boðazýnýzda.
Demir olalým, dövülelim,
Ateþ karþýsýnda,
Asla pes etmeyelim,
Kalkan olalým, kalkalým,
Omzumuzdaki yükü eritmeyelim.
Yaklaþmasýn bize tehlikeler,
Çelik ruhumuzla karþý koyalým.
Sabrýnýz ateþte piþtiði zaman,
Hakký haykýran tevhid çeliktir size,
Eðer imanýnýzý siper ederseniz küfre,
Hakikâti gösterecektir, Rabbiniz size…

05.07.1993
Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: