Maviydi Gözlerinden Düşen Damlalar

Anlatýlamaz yorgunluklarýn baðdaþýnda
Sýrtýmýzý sývazlayacak huzurdu zaman
Dudaklarýmýzda kýrmýzý bir titreyiþ
Çoðuldu parmaklarýmýzda þiirler
Anýlar serperek yollara yürüyorduk

Yorgun bir gülüþ artýðýydý renkler
Ruhumuzun dalgalarýna kaya olurduk
Kýrýlýrdýk kumlar çarptýkça ayaðýmýza
Parmaklarýmýz birbirini arayan düþtü
Biz yanýk yollarýn çýkmazýný arýyorduk.

Sessiz bir nida gibi akarken mevsimler
Kadehler düþerdi ansýz kirli masalardan
Siyah beyaza düþkün anlarýn artýðýydý
Kopmuþ halatlarý onarýrken gemiciler
Günlerden aþk, aylardan özlemdi.

Sisleri haþlayarak düþleri demlerdi hep
Maviydi gözlerinden düþen damlalar
Lila tutkularýma halatlarýný baðlardý
Uzaklarý örtünürdü üþüdükçe üzerine
Gözleri bulutlarý yýrtan bir düþ gemisiydi.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: