Gözlerin daldý deðimli ufuklara, Oturduðun kayadan denize sürüp kendini, Hýrçýn dalgalarý dinliyorsun, O da ne sen aðlýyor musun? Ama neden?
Sus, sus, Konuþma, son kez dinle.
Hep bunu istememiþ miydin sen? Her gidiþinle hayatýmý parçalamadýn mý? Her kapý çarpýþýnda düþünmeden duvarlarý yýkmadýn mý üzerime? Al iþte bak kurtuldun benden.
Sus, Sakýn, sakýn konuþma.
Keþkeleri hiç sevmemiþimdir, Ve sen hiç duymadýðým kadar çok keþke tattýrdýn, Biçare karanlýk yüreðimde fýrtýnalar kopardýn, Yaktýn, yok ettin tüm hayallerimi, umutlarýmý.
Sus, Ne olur, sakýn konuþma…
Oysa ilk karþýlaþtýðýmýz gün, Durakta bekliyordum bir bahar sabahý, Her zamanki gibi çok acelen vardý, Bana çarpýp düþürdüðünde ellerini uzatmýþtýn, Ben, o eller hep bana uzanacak sanmýþtým, Ne kadar yanýlmýþým, ne kadar safmýþým.
Sus! Sakýn sakýn konuþma.
Sadece dinle, bir kez olsun dinle, Ýlk buluþmamýzda o gözlerin yüreðime akýverdi, Ve kalbimin müebbet mahkûmu oldun, O kadar çok sevdim ki seni, her þeyimdin, Senden karþýlýk bulduðumu düþündüðümde, Düþündüðümde diyorum ama zamanla anladým ki, Hiç karþýlýðý olmamýþ tutulduðum sevda yolunun.
Sus, Ne olur sus konuþma sus.
Her þeyini kabullendim, affettim, Baðýrmalarýný, aþaðýlamalarýný, Tüm yalanlarýný, oyunlarýný kabul ettim, Seninle sabah uyanmak mutluluðumdu, Seni kaybetmeyi göze alamýyordum, O doðru noksanlý yurdun baðrýmý yollara vurdu.
Sus, sus sakýn konuþma, Sus…
Bilmiyordun deðil mi? Hesapsýz dokunduðum kalbinin acýmadan, korkmadan, Beni hasta ettiðini, yavaþ yavaþ eridiðimi, Bilmiyordun senin için neleri yitirdiðimi, Ama Ýhanetin, son demin çanýný çaldý, Ve masal bitti geriye hiçbir þey kalmadý.
Sus! Sakýn sakýn konuþma, sus.
O gece en sevdiðin yemekleri yaptým, Masayý hazýrladým mumlarý yaktým, Ve en sevdiðimiz þarký çalýyordu teyipte, Ve son dansa kaldýrýyorsun beni, Baþým dönüyordu ama içtiðim meyden deðil, Her yer dönüyor gözlerim kararýyor, Seni seviyorum dudaklarýmdan dökülen son cümle oluyor, Son dansta kollarýna býrakýyorum cansýz biçare bedenimi.
Sus, sus, Artýk hiç hiç konuþma sus.
Mezarýma kýrmýzý güllerle gelmiþsin þimdi, Ýþte beni bu kadar önemsemiþsin, Bu kadar tanýyabilmiþsin, Oysa ben gülleri deðil papatyalarý severdim, Ama doðru senin için neydim ki (?),
Sus, sus... Boþuna konuþma, konuþma artýk sus.
Hadi hava kararýyor, Kýþýn deniz havasý üþütür insaný, Hasta olursan kim bakar sana? Hadi sevdiðim, can tanem, kara sevdam kalk, Ve beni özlersen ufuklara bak, Ben orada hala seninle son danstayým, Sus can tanem, sus, Artýk deðeri yok , Sadece sus, sus, sus…
N.C.U
15 KASIM 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.