İsmini Sen Koy

Etrafýný iyi gör, hain düþmaný daðýt.
Bu vatan nöbetidir, yakmasýn kimse aðýt.
Hainlerin boynuna, astýn mý bir de kâðýt.
Mesleði baþkasýna uþaklýktýr diyerek.

Önce saklayýp, sonra inini bildirecek.
Yok etmesen de zaten aðasý öldürecek.
Gerilmiþ bu yüzleri, þimdi kim güldürecek?
Parsellenmiþ uzaydan toprak verip silerek.

Hem daðlarda tarzanca yaþamaný kim takar.
Yapýþmaz kýrdýðýn fidan, sakar oðlu sakar.
Þüphesiz aldatýlman benim canýmý yakar.
Çýkýlmaz bu yokuþlar, kaðnýlarý yiterek.

Arazi satýþlarý ayda devam ediyor.
Neyin varsa dünyada, satta bize gel diyor.
Anlamadýn mý sana kefen bile çok diyor.
Kim bilir hangi çölde kaktüs gibi biterek.

Kevser, Nil, Fýrat, Dicle arzý mevudun yolu.
Karasu, aras onun iki önemli kolu.
Cennet; ya üstünde, ya altýnda Anadolu.
Ruhu açlar; doyar mý insan eti yiyerek.?

Haykýrmak istiyorum, daðlarýn yücesine.
Bir saksýda çiçek ol, vuslatýn gecesine.
Gözleri açýk gider, Mehmedim ecesine.
Ýçtiði þehadeti, Cennet mekân bilerek.
27.02.2008
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: