Kınındayım Kolsuz Kanatsız

Kýnýndayým Kolsuz Kanatsýz

karþýmda mahalle akþamlarý
ana caddeden uzak ara sokaklara
vuruyor soðuk
gün nazlanmadan çekiliyor
kendi bilinmez köþesine
kel kafalý çocuklarýn bilekleri ince
elleri ceplerinde
çocuklar birazdan yýpranmamýþ düþleriyle
dalacaklar ilk uykularýna
nefeslerinde sen
avuçlarýnda unutkanlýk
ama sen...

sen...
al beni içtenliðine
ömrüm ol...

hint fakiri güneþ
sensiz kýþýn hükümranlýðýna fit
uzun tren yolculuklarýndan gelmiþ gibi
alýnganým yokluðuna
koynunda saçlarýn kokulu
sabah ürpertilerinin

kolsuz kanatsýz kýnýndayým
gülüþlerinden
zamansýz ve mekansýz mahrumluðumun
kan gülleriyle tartarken
en ufak tebessümünü bile
çingene ruhumu prangalamak için
dudaklarýna...

bulutlar seviyorlar apartmanlarý
bulutlar nem kokulu saçlarý gibi
günaydýnlarýmýzýn
arabalar kocaman gözleriyle
yoksul yokuþu týrmanmaya hevesli
belediye otobüsleri mavi canlar*
kýþa alýþtýk der gibi koruyorlar yolcularýný
sevimli...

sen gitmiþssin
sen hiç gelmemiþsin
öyleyse nasýl gittin
sen...
yüksek sesli þarkýlarýma gel/sen...

bu arsýz yokuþu sevdim
arsýz çamurlarýný
sanki sonu senin evinde...


*mavi can:Adana’da halk otobüslerine verilen isim...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: