GİDİYORUM İŞTE

Kalbim…Ah! ...Kalbim
Bir kelebeðin kanat çýrpmasý gibi narin
Çöl akþamlarý kadar meczup

Bir rüyanýn serabý ile tararken ufuklarý
Zehirledim kendimi, kendimden geçerek
Pervasýz bir bulut farz et beni
Bu yüzden hep yaðmursuz aðlamýþým ben
Memnu sözcüklerin yalnýzlýðý gibi
Kendimi sana, hep sana baðlamýþým ben

Bu yüzden, nefessiz yaþýyorum nicedir…
Nicedir, avucumda biriktirdiðim kan
Yitirdim gülüþlerini tüm baharlarýn
Nicedir, damarlarýmda dolaþan hep zehir
Zaman, bedevi bir yalnýzlýða çaðýrýyor beni
Gözlerimde bir derviþ selamý gizlidir
Bu çöller, bu meczup geceler, ahh! bu yýldýzlar
Gizemli bir eðlencenin þarkýsý gibidir…

Kalemimin ucunda yine elem var, bakýþlarýmda hüzün…
Çaðlayan sularda sanki senin sesin var…
Sanki göðümde parlayan senin yüzün
Ahh! Çöller muamma þimdi, zaman muamma
Bir yanýmda kanýmý emiyor engerekler
Bir yanýmda yüzüme gülüyor melekler

Bu efgâným, bu efkârým, ahh! Bu inkisârým
Bir denizkýzýnýn hatýrasýdýr bana
Beni çöl çöl gezdiren, o ceylan gözlü
Sanýrým ölümsüzlüðün rüyasýdýr bana

Þimdi aldýrmýyorum
Yolumun üstünde duran hiçbir pusuya
Yürüyorum, kulaklarýmda kemanlarýn ölümcül sesi
Heybemde en ketum yalnýzlýðý kasvetli akþamlarýn,
Gidiyorum iþte, dilimde bir kekeme suskunluk
Mahzenlerde kefenlenmiþ ruhuma
Bir tabut gibi kuþatarak zamaný
Gidiyorum iþte…

Hep aþkla sýnandý yüreðim
Gidiyorum iþte
Aþktan bile sýyýrýp günahkâr ellerimi
Bulutlarýn saçlarýndan boþluða býrakýrcasýna kendimi
Kendi gözyaþlarýma boðdurarak yalnýzlýðýmý
Geride “kal” diyecek bir kimsemin olmadýðýný bile bile
Gidiyorum iþte gidiyorum…
Ey ölüm diyarýnýn en kadim þarkýlarý
Gidiyorum iþte,
Son defa çýnlayýp durun kulaklarýmda…




Sosyal Medyada Paylaşın: