Herkesin uyuduðu saatlerde,uyku tutmuyor beni,
Kah yorganý üstüme çekiyorum,
Kah saða sola dönüp yüreðimden uçan kuþlarý sayýyorum...
Herkesin uyuduðu saatlerde ben,uyku ile cebelleþiyorum,
Herkesin uyuduðu saatlerde ben,
Gönül limanýma yaklaþan,
Sevda bandýralý gemiyi gözyaþýmla uðurluyorum...
Herkesin uyuduðu saatlerde ben,
Ben, herkesin uyuduðu saatletde ben oluyorum,
Ne sokak gürültüsü,ne kapýnýn zil sesi,
Ne de telefonun hayallerimi bölen o korkunç sesi...
Herkesin uyuduðu saatlerde ben,
Yeniden doðuyorum, ya da tekrar tekrar ölüyorum,
Herkesin uyuduðu saatlerde ben,
Kahretsin ki uyumak istiyorum,ama uyuyamýyorum...
Leyla ATÝK/ ÝZMÝR
15-11-2009
Bu þiirin her hakký saklýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.