ÇEK GİT BAŞIMDAN

Yangýn yeri yüreðim
alevler sardý dört bir yandan
çöl nedir ki bu ne sýcak? kavruldu yürek oldu kebap...
Gözyaþým saðanak kar etmiyor
yandý yüzüm tuz buz tenim,,, sel sularýna kapýldý bedenim yürek hala yanýyor!!!
Ey kader!!!
yaptýn yine yapacaðýný yaktýn,,,
rahatmýsýn, benim acýmdan nedir çýkarýn?
Hep benden önce vardýn menzilime
çek ellerini üzerimden!!!
çek git baþýmdan ne çok þey aldýn ellerimden
hala açsýn!!!
Korkularýma korkuyla sarýldým umut, umut
kara bulut gibi çöreklendin baþýma,,,
gün ortasýnda karardý dünyam
huzurumu kýskandýn
doymadý gözün...
Ey kader!!!
Bu hayat benim sen ne kadar çöreklensende baþýma,,,
umurumda deðilsin kötülüðünü al ve çek git yoluna...
BilkÝ; her darbede daha bir güçlenmiþ olarak dikilip karþýna,,, hesap soracaðým
yorulan kaçan sen olacaksýn bu savaþtan...
son sözüm!!!
Hadi,,, son kurþunu da sýk ve çek git baþýmdan...
( Gül )
Sosyal Medyada Paylaşın: