Acıya Dokunsan, Adım Benim

Üþüyorum
Bir yýldýz kadar da olsa ýþýðýn
Isýt beni.
Þarkýlarýný dökeyim güneþlerin
Yarýn senin benim diyen
Dilim
Isýt beni.

Güneþte gölgesiz gezenim.
Acýya dokunsan adým benim.
Tellerde öten gurbet kuþunun
Tüyleri kadar hasretim.

Üþüyorum
Gözlerimde yok muamma
Bir bulmaca çözer gibi
Dalýp gitme uzaða.

Anneler, hýrka örer çocuklarýna
Kar adam eriyor baksana
Ýçimde yaktýðýn aþka
Bir mum kadar aydýnlatsana.

Ah yeni birazdan gece olacak
Üþüþecek bütün elemler
Dökülecek duvarlarýn kovuðundan
Yokluðunu hatýrlatan yalnýzlýk.

Tren raylarýndan gýcýrtýlar duyulacak
Fabrika bacalarýndan dumanlar
Bir iþçi adýmlayacak sokaklarý
Pencerenin arkasýnda gözlerim var.

Bir yýldýz kadar da olsa ýþýðýn
Isýt beni.


M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: