Yeraltından mektup var!
Yaa! Ramazan Kadri;
Kiminin ekmeði aslanýn aðzýnda kimininki taa midesinde derler yaa!
Bizimkisinide gömmüþler anasýný satayým,
Taa! topraðýn yedi kat dibine sanki;
Uykumun en aðýr yerinde çalar hep melun saatin zili;
Býçak gibi yýrtar geçer bitkin gecelerimi.
Ýstesemde açamam Yorgun gözlerimi.
Bir tur atarým yataðýn içinde duymazdan gelirim, zili mili;
Hanýmýn yanýmda olmadýðýný anlarým uyur uyanýk,
Yorganý alýrým apýþýmýn arasýna ;
yataðýn hepsi benim olmuþ ohh! Ne hoþ!
N’olur, birazcýk daha uyusam zararýmý olurmuþ.?
Ama olmaz kadri!
Ya kaçýrýrsam servisi ....... Sonra araba da bulamam ki!.
Bilirmisin n’olur kart delinmedimi ?
Ekmek kalýr öylece; bulamam feleðin gömdüðü yeri.
Yakaracak bi Allahým kalýr bide bizim baþçavuþun kalbi..
Oda hiç düþünmeden, kalksaydýn koçum! der;
Zinhar, dinlemez hiç kimseyi.
Zaten herkes hep bu saatte yazar acýklý hikayesini,
Yalova kaymakamý olsan kaç yazar ya Ramazan Kadri!
Kim takar? yarýda kalan yorgunluk keyfini...
Demezlermi senin anan güzelmi?
Sonra usulca omzumu titretir hanýmýn eli,
Nihayet çipil,çipil açarým yorgun gözlerimi,
Saate bakarým önce; haným der: bey hadi! .
Kahretsin! biþey görememki.!. .
Yelkovaný akrep;
Akrebi yelkovan sanýrým hep!
Tersim dönmüþtür sanki...
Kalkýp ayakyoluna giderim. terli, terli,
Sonrada giyinirim. Kirli, mirli,
Bi bardak çayý zor týkarým boðazýma,
Ýki tek zeytinle bi lokma ekmeði.
Burasý çok soðuk olur bu mevsimde,
hele geceleri,
Parkayý çekmesem kulkaklarýma
zinhar buyarým Hava olur buz gibi;
nihayet gelir içine tükürdüðümün dandik mercedesi,
Týss! diye týslayýp, kendiliðinden açýlýr,tek kanatlý ucubesi,
Açýl susam açýl! demiþimdir sanki...
Derken!
sabah olmuyor ki! erken,
sallana,sallana varýrýz açýk mezarýn aðzýna bi yerden,
Sonracýma, cancazým; sevgili Kadriii!
Alýrýz takým taklavatý, giyeriz koyu mavi urbalarý;
Takarýz, baþýmýza da affilli sarý bareti.
Oluruz, anadan doðma tam bir yeraltýcý,
dördüncü kademede, birinci sýnýf kazmacý,
Borumu bu!
Bineriz, takul,tukul bi ansansöre, bi bölük adamla beraber,
Baþýmýzda bi baþ çavuþ; sonracýma asansörcü olur,
Birde, vardiyanýn pok yidi baþýsý.
Yüzümüze bakarlar; kibirli, kibirli,
Sen sanýrýsýn muberekleri,
sadrazamýn sol bilmemneyi!
Sallana, sallana asansörümüz yerin altýna inmeye baþlar,
Yarýnýn yorgunluðu bile bugünden bedenimdedir artýk ya! Ramazan Kadri!
Sonunda kör talihe yakýþtýrýrým, çok çalýþýp az yaþamanýn kahrýný,
Yaa! Bismillah derim bir kuru tükürcükle avuçlarýmý yaðlayýp;
Baþlarým feleðin gömdüðü yerden çýkarmak için rýzkýmýzý!...... .
Ýþte sevgili kardeþim Ramazan Kadriii!
Hergünüm böyle, kopyalanmýþ gibidir sankiii...!
ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.