Le
Asın Beni
hiçbir farký yoktur yaþamýþlýðýmýn ölümden
nasýlsa bir kefenin rengi ! yüzüme sardýðým
bebekler üþüyorsa güneþ altýnda
ki topraklar bereketliyse açlýða raðmen
ambarlarda kurþuna dönüþüyorsa buðday
bir rençperin teri kýzýla boyamýþsa Ceyhan’ý
kan alabildiðince hapsetmiþ
Fýrat kusmuþsa sömürüye kinini
ve bir baþ soðana vurulmuþsa yumruk söyletmeyin ! yakýn beni
boðazlanmýþ namus töre diye satýlmýþ kara gözlere
bir nubuk boyu gülümsemenin kahreden ezikliði
çocuklarýn avuçlarýndaki dünyaya küfreden soyun
süt dolu bir memeyi kesmesiyle ayný þeydir ettiði
çýðlýðý yutkunmasýdýr sesin
doðmasýdýr bir bebeðin kirpikten yanaða
çocuklar ki etimizdir, rahim suyuyla abdestli
örtmeyin ! ayýbýmdýr çýplaklýðým, soyun beni
mahcupluða müptela kýlýnmýþ insaným
insaným diyorum bakýn !
bir ceylan kadar ürkek olsam da
avcýdan korktuðumdan deðil ! yavruma düþkünlüðümdür telaþým
çok denizler geçseniz de / insaným ! sizi boðar gözyaþým
ormanlar kadar yeþil olabilir umutlar
gökyüzü kadar mavi, düþlerimiz
buna raðmen solgunsa yanaðýmdaki gamze
sulamayýn ! bülbülleri aðlatmayýn, kesin beni
asýrlýk yaralarýn kanamasýyla sevmiþim
zulmün etiketinden kazýmýþým özgürlüðü
sizin bildiðiniz can çýkmasý deðildir ölüm
bir leþse insaný ayakta tutan onurun iskeleti
çöplükler de mezarlýktýr, köprü altlarý ise ölülerle dolu
ve onuru namus diye kýstýrmýþsak bacak aramýza
-açýn aðzýnýzý ! yummayýn gözünü
ki ince bir zarýn arkasýnda birikmiþ kansa þeref
banyo köþelerinde doðuruyorsa yavrusunu bir kadýn
korkarak, boðazlýyorsa sonra ! ben namussuzum
töre denen illete kurban cesetlerde
þerefim ve onurumu örtüyorsa manken resimli gazeteler
eþkýya yanýmý daðlara çýkarmýþsa adaletiniz ! duyayým sizi, baðýrýn
minik parmaklarda kar beyazý mendiller
þehrimin kirli yaðmurlarýnda caddeler boyu satýlýk madeni deðer
çocuklarýmýzda, kadýnlarýmýzda kaldýrýmlar boyu gelecek
son model araçlarla caddelerde gezdirdiðimiz
on dörtlük bir genç kýzý otel odasýna atma düþüyse onur ! ben onursuzum
sahte tuvallerde resimcikler
bin ton boya, binlerce gerçek yüz gizler
sokaklar, þeceremizdir
Sokaklar, çocuklarýmýzla dolu sokaklar
bir liraya kirli avuçlarda satýn aldýðýmýz onurumuz
ne zannettiniz, ekmek parasý isteyen çocuðun gülüþünü
bedavaya sattýðýnýzdýr elinize tutuþturulan pilot kalem
ve unuttuðunuz- bende insaným-denen iki kelam
siz insansýnýz
onurlu,vakur ve ciðeri kilolarca altýn eden
ben deðilim
açýn aðzýnýzý yummayýn gözünü
insan deðilim ben ! asýn beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.