Heves içimde dinmeyen sarhoþluk, Nefsin hýçkýrýðý Aklýma hücum eden bir çeþit Yýrtýcý kuþ, Ve benliðimi sarsan Arzýn güllesi, Acizliðimi peþkeþ çeken Adi bir kimlik, Ebedi ardýmda dolanan Gözlerimden inmeyen Baþýboþ serseri, Gururun ardýnda gizlenen Karanlýðýn sahili, Ruhun içinden fýþkýran Keskin bir býçak, Karanlýk gecelerimde Beynime hücum eden Matemli yanýmýn Küflü kokusunda türemiþ Ölümün hýrýltýsý.
Zihnimde ki kayýp vücudun Kötürüm olmuþ Yanýndan sýçrayan Sessizliðin avucunda ki Acý gülüþü, Fikirlerimi savsaklayan Iþýksýz ve bedensiz gaye.
Heves, gözlerimde hayatýn Parlayan ateþli parçasý Benliðimi kemiren Zaman kurdu Merhametini çeken Azaplý misafir Damladýkça yüreðimde Cenneti cehennem yapan Kötülük elçisi Telafilerde izini kaybettiren Tesirli çocuk Ýdraðýma damlayan zehirli yudum Çaresizliðimden istifade eden Ýlhamlý kuyu.
Dur çekme; Girdabýnda boðduðun yeter beni, Semaya açýlan ellerimde Kýymetli yakarýþlarýmý, Kokuþmuþ derinliðine vurup Bu yorgun bedenime Yeni uçurumlar açma.
Hayatýn cazibesinde Kulaðýma fýsýldayan Tatlý bir söz olsun Senden uzakta Beni meftun eden Ýlahi bir sesleniþe.
Nevzat TAÞKIRAN 15-11-2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.