NEFES

Nefes göðsümde kaynayan
Ruhumun dar aðacý
Ýnleyen bir þarký,
Hayatýn arz’ý yükselirken
Tuhaflaþan zamanlarýn
Enkazýný vuran
Bedenin korkulu esneyiþi.

Fikrin acze düþtüðü
Keþkelere direnemediði vakit
Kapýlarý kapatýlmýþ mahkum.

Bezginliðin kurulduðu
Farklý ikramlarýn
Gönül çýrpýnýþý,
Ve rüzgarýn avucundan
Sessizliði yýrtarak
Meçhule iþleyen davetlerin
Ýzahýnda yüzün yansýyan yaný.

Ýlahi sesleniþin
Gözlerde býraktýðý
Gizli titreyiþin
Görünmeyen sarhoþluðu.
Dudaklara düþen
Aðýtlarýn menzili
Ümidin gasbýný
Telaþla ören
Mukaddes bir deva.

Kalbin çýrpýnýþýnda
Masum hallerin
Ýkliminde hasretidir.

Nefes,
Emsalsiz misallerin hazinesini
Gecelerde tüketirken
Aðlayan yalnýzlýðýn
Manzarasýný aksettirir
Tebessümlerle karýþýk.

Gençliðin hýrçýnlýðý
Vururken kamçýsýný
Ýlacýný bulmuþ gibi,
Vücudun dokusunda
Açlýðý dindirirdi
Yaþamaktan dem çekerek.

Kör bir suskunluðu baltalardý
Ýhtiyatsýz giden gayretten
Gölgesini kurtarmak için.

Zamana yüklerdi
Can elmasýný
Cümbüþlere çekerdi
Bedelini bilmediði
Habersiz tükeniþini.

Köhne yalnýzlýklarý
Eðilmeden kapatýrdý
Sömürüye inat
Ýhlal etmeden.

Hayatý her alýþýnda
Hislerini dokurdu
Son katresine kadar,
Yüreðim koklarken ölümü,

Nefes;
Ýnen bir yolcu olacak
Naçiz bedenimden.



Nevzat TAÞKIRAN
12-11-2009
Sosyal Medyada Paylaşın: