AZABIM DAMLIYOR GÖLGEME

Yalancý arzularýn
Ruhuma giydirdiði
Fikirler eðleniyor,
Sabahýn saflýðýnda.

Hangi isteklerim kabaracak
Beynimin hücrelerinde,
Ýhya edemediðim
Hangi melaneti kapacaðým,
Ýnsan gibi yaþamaktan
Uzak durdukça.

Ayaklarýmýn altýnda
Ezilen toprak parçasý
Yine haykýrýyor gerçeði,
Azabým damlýyor gölgeme
En derin duygularýma
Merhametim indikçe,

Günahýn hýçkýrýðý sarýyor
Sanki bütün vicdanýmý.

Ümidin þarkýsýný
Korkarak dinlemekten
Yoruldum artýk,
Aceleye sarýlmýþ
Kaçamak tatlardan Güzel günlere
Acýyarak bakmak istemiyorum.

Gözlerimde dursun
Baharýn yeþil rengi
Dizlerime inmesin
Güzün sancýlý bekleyiþi,
Hayallerimde yükselen
Mavi yüklü semalarýn
Kuleleri yýkýlmasýn,

Yalnýzlýðýmýn boþluðunda
Gizli bir merdiven kurulsun
Bu kývranan ruhum için.

Ey kara kaplý yüzünü
Gözlerimden kaçýran þeytan!

Artýk senin ufkunda beslenen
Sükunetimi çekip alýyorum,
Hain bakýþlarýnda bana baðýþladýðýn
Ýyi zamanlarý
Ýlahi gücün kelamýnda boðuyorum.



Nevzat TAÞKIRAN
02-05-2010






Sosyal Medyada Paylaşın: