Ne zaman bir tenhada, kalsam yalnýz baþýma; Usulca dört yanýmý, sarýyor gelip hüzün. Daldýkça hatýralar, karýþýp gözyaþýma, Akýyor damla damla; karþýmda solgun yüzün.
Öylece bakýyorsun, yüzüme hayal meyal; Ýstiyorum ki o an, gitme hep orada kal! Sende midir, bende mi; bilmem ki kimde vebal? Birimiz günahkârýz, sonumuz ondan hazin.
(10.03.1991 – Pazar / Bilecik)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.