GÜLSÜN
GÜLSÜN
Yüreðimi kalbine, aþkla, sevgiyle taþý,
Seninle dolan yürek, inan parçalar taþý.
Günahkâr bedenleri yaðmur rahmetle yýkar,
Sevdayla dolan gönlüm, kendi bendini yýkar.
Boynuma geçirdiðin giyotini bilemem,
Bu hastalýktan iyi, olur muyum bilemem.
Masum yalanlarýna divane gönlüm kanar,
Gönlümdeki yaralar seni görünce kanar.
Bu yüzden sevdiðim renk, kokladýðým gül aldý,
Dert, ýstýrap ve çile beni içine aldý.
Baston, gölge gibiyiz, ruhum senin izinde,
Öyle girdin dünyama, mührün var her izinde.
Çektiðim bu iþkence, hepsi senin yüzünden,
Rabb’im eksik etmesin tebessümü yüzünden.
Gül yüzlüm, güzel sözlüm, sen nadide bir gülsün,
Bana aðlamak düþtü, senin yüzün hep gülsün.
OSMAN ERDOÐMUÞ
SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.