Heval!

SEN;
Yeryüzünün mis kokulu çiçeði,

Varoluþun bir armaðaný,

Dünyamýn göðündeki yýldýzýsýn...


SEN;
Avuçlarýmdaki gecenin eþlikçisi,

Evrenin keyifle duyumsanacak þarkýsý,

Korkularýn yürek yatýþtýran ezgi’sisin! ...


SEN;
Dokunasý meltem, eriþilmez yücelik!

Parýlýltýsý gözalerin pýnarýndaki ýþýk

Yürekteki arzum, ruhtaki güzellik...


SEN;
Gecelerin i mgesi, hayallerin ardýndan.
Fýrtýnalardan öfkeli, kendinle çarpýþan!
Set çeker hüzünlerin akþamýn alacakaranlýðýndan.


SEN;
Sakin esinti ruhumu okþayan;

Kavrarsýn yumuþakça tatlý ruzgardan,

Denli sevinçle dolarým kutsal bir yaþamdan.


SEN;
Ufkum’un yüreði, ezgisel arzudan

Ruhumda yelkenli, acýdan hazdan

Gel! çýðlýk olalým HEVAL;

Sevdalansýn aþk! sýmsýký aðlamalardan...
Sosyal Medyada Paylaşın:

agiri Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Doğum Günü. Hüzünlü Geceler. Vedalar Ölmez Mi? Bir Hüzün Mevsimi Sonsuzluk Güncesi ve Son Sayfa. Hüzün Kar Çiçekler Sevgi(li) Geceye Veda! Empati. Kar...