Hani, O büyük fýrtýnalardan sýðýnmak için yanaþtýðýn liman, Çýð’a kesmiþ bir kýþ mevsiminin ayazýndan koruyan, "Off yine aklým karýþtý" dediðin insan, Kendi masalýna dönüyor.
Ne beyaz bir atým Ne de uçan halým olmadý hiç. Üç baþlý yaratýklarla savaþmadým senin uðruna Kötü kalpli üvey annenin elinden kurtarmaya da gelmedim seni.
Sadece, Hikâyesi kendinden karýþýk bir masalýn kahramanýydým Senin için gökyüzünün en karanlýk yerinden yýldýzlarý toplayýp, Dünyanýn en güzel gerdanlýðýný yapmak Ve boynunda seni tüm kötülüklerden koruyacak bir týlsým olsun istedim. Bir de, Hüzünlü anlarýnda saçlarýný okþayýp, Baþýný omzuna yaslayacaðýn Bir masal kahramaný iþte.
Unuttuðumuz bir þey vardý Her kahraman kendi masalýna aitti Bir kitabýn sayfalarýndan kopamazdým Hem ben en çok yalnýzlýðýma aþýktým Zaten yitik ve kaçak bir öykü deðil miydik? Noktalanmalý ve bitmeliydi.
Bundan sonra beni Senin için kâðýtlara dökülmüþ þiirlerde okursun Kaldýrýldýðý raflarda üzeri tozlanmýþ, Atmaya kýyamadýðýn yazýlar.
Gözyaþýmdý bu masalýn son satýrlarý Ve þimdi, Beyaz bir sayfaya mavi kalemimi son kez kullanýþým
Bu sana en son yazýþým. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayfun54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.