kuş konmaz düşler

kendilerine külden bir mazi yaratan
ateþ toplarýnýn yurdudur
bu gece ve her gece saçlarýnda simli
ölü birer erguvan dudaklarým

bir imdat sirenim olsaydý eðer
yahut canavar düdüðü yüreðimin
tam zamanýydý þimdi çalardým
bu þehri ayaða kaldýrana kadar

uyku var uyku yok bekliyorum
vuruyor duvarlarýna göz çeperlerimin ýþýk
illa ki de senden istiklalimi istiyorum
cevherini çaldýrmýþ ruhum karanlýk

kelimeler çýldýrýr dillerinde sevgilim
yokluðunda evleri yýkýlýr devlerin
gittiðini görürsün içinden derinlere doðru
adýmlarýný sayar karanlýk adamlar

denize bakarsýn ayrýlýk olur yönün
bakmazsýn geçmez þu zaman dediðin
gelen giden sorar iþte nedir bu hal
rüzgar yalnýzca beni mi sallar

vaka dehþetine kapýlmýþ giderim
aþiyanda ellerim boþ bir tabut
bari sen ölmezden önce kon ya da göç
ama hayat suyunu bu çeþmeden iç




Sosyal Medyada Paylaşın: