ve her saniye bir intihardý sensizlikte,
sözcükler birer birer düðümlenmiþ
asmýþtý sevgiyi yarýnlarýn karanlýðýna...
ve yine yok(sun)luðun
ýzdýraplarýn en müthiþiydi!
yazmayan kalem, aðlayamayan gözlerdeydi
çaresizlik ve bekleyiþ...
ve sonsuz bir haykýrýþtý sessizlik...
ölümlere davetiyeymiþ meðer sevgiler
ve yolcuymuþ tüm sevenler...
22.10.’09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.