Zamansýz oldu ayrýlýðýmýýz
Bir özlem, bir hasret uðruna
Daðýldý umutlarýmýz sonsuzluðun karanlýðýnda
Rüzgar gibi esip sonrada kayboldu
Kalansa yalnýzca hüzünlü bir tebessüm
Sonsuz piþmanlýk ve yalnýzlýk...
Yaðmur misali yaðýyor gözyaþlarýmýz
Ama yüreðimizin ulaþýlmaz derinliklerine...
Zamansýz oldu ayrýlýðýmýz
Zamansýz bir zamanda
Körleþmiþ duygulardý oysa
Hayata kapalý gözlerle bakmamýza neden olan
Yitik bir umuttu belkide geleceðimiz
Kader mi þimdi bu?
Aðlamamak elde deðil...
12.03.2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.