Bilsen ki!

Aylardan bir eylül akþamýdýr,
Yýllardan ikibin sen,
Günlerden se, perþembe-tesi,
Seni dönüyür bütün kadranlar,
Saatlerim sana yirmidört geçiyor,
Yelkovan saklamýþ akrebin kuyruðuna seni,
Vakitler her daim seni gösteriyor...

Sen!
Eyy!düþlerimin müptela perisi,
Nasýl anlatmalýyým sana sensizliði?
Ne söylesem ki hatýrlasan memnu geceleri?
Sürgün yýllarýma, kahrýmý gardiyan yaptým,
Nasýl baksam gözlerine, maphus kalsa dün gibi?

Gönül bahçene saçýlmýþ sevda kýrýntýlarým,
Nolur topla! sediðim üstüne basýlmasýn!
Topla canýmýn içi nolur! günah olmasýn!
Ekmek kadar mubarektir, öpüp alnýna koymalýsýn!

Gözlerinden yuvarlandým bu dipsiz karanlýða,
Bir yudum suyun serinliðinde bile sen vardýn,
Ekmeðimin katýk olan yanýnda durdun hep,
Ben hep sende yaþadým...

Sende yürüdüm sevdanýn yollarýna,
Sende çýktým dönülmez akþamýn ufkuna...

ayazoglum

Sosyal Medyada Paylaşın: