Bir Sevdâ Hikâyesi Yazdığım Bu Satırlar
Bir Sevdâ Hikâyesi Yazdýðým Bu Satýrlar Ruhumun sarnýcýna kýzýl leke düþünce,
Vefasýz sevgilinin hasretiyle kavruldum.
Gözümün bebeðine çakallar üþüþünce,
Sevdânýn ayazýnda uzaklara savruldum.
Uçurumdan düþerken tutmadýn ki elimden,
Allah affetsin þimdi senin gibi kulunu.
Aðzýmda buruk bir tat kan sýzýyor dilimden,
Bu sonbahar gününde kaybettim aþk yolunu.
Bir zerreyim dünyada beni kimler hatýrlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar. Hüzünlerin yaðmuru kopardý seni benden,
Aþkýn terazisinde inan yüküm aðýrdý.
Gitmenin vakti geldi tinim usandý tenden,
Sana seslendim durdum yüreðin mi saðýrdý?
Kerem ne bilir aþký ben gibi yanmadý ki,
Kanadý her bir yaným buna can mý dayanýr?
Yalan sözlere kimse ben gibi kanmadý ki,
Göðün lacivert rengi siyaha mý boyanýr?
Omzumdaki bu yükü taþýyamaz katýrlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar. Issýz, suskun parklarda anýlar pusmuþ durur
Öksüz kalan sevdâlar sahibini ararken.
Yaralý bir aslaným avcý durmadan vurur,
Kurumuþ savanlarda hasret beni yorarken.
Boynunu büken aðaç hüzünle bana baktý,
Fýsýltýyla dedi ki; sende ben gibi garip.
Ýsyan eden benliðim þimþek olup da çaktý,
Ýntihar güncesi mi boynuma takýlan ip?
Yaradanýn yolunda yoldaþ oldu yatýrlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar. Kara kaplý defterde saklý kaldý geçmiþim,
Tanýyamazsýn beni tarih yazmaz adýmý.
Sevdâ meyhanesinde aþk zehrini içmiþim,
Yorgun kalbimle attým sona doðru adýmý.
Gönül saltanatýmýn yýkýldý payitahtý,
Sonbahar gazelleri yerlerde savrulurken,
Gözlerimden boþalan hicraným sana aktý.
Alev içinde yanan bedenim kavrulurken.
Aþký bitpazarýnda üç kuruþa satarlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar. Avaz avaz baðýrdým inlettim gökkubbeyi,
Benliðin mi saðýrdý duymadýn ki sesimi.
Aþkýn sýnýr boyunda kalbim oldu uç beyi,
Kollarýnda verseydim kalan son nefesimi.
Yangýn yerinde kaldý feri gitmiþ gözlerim,
Ýsteseydin tutardýn tutuþan ellerimi.
Mahþerde görüþelim sanadýr son sözlerim,
Ruhsuz cellâtlar kesti aþk kokan güllerimi.
Sahipsiz bedenimi bir çukura atarlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar. Gönlümün vahasýnda bir çöl rüzgârý eser,
Her yaný saran kumlar örter aþkýn üstünü.
Tükenen kelimeler dudaklarýmda susar,
Kays’ý unutan tarih yapar Leylâ büstünü.
Hece hece döküldü ölümsüz aþk dizesi,
Okuyan bulur belki yaþamýndan bir þeyler.
Hasret çökünce kurur yüreðimin gözesi,
Bizimde türkümüzü bir gün bir ozan söyler.
Köleler pazarýnda ruhumuzu tutarlar.
Bir sevdâ hikâyesi yazdýðým bu satýrlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.