Benimle Bir Bardak Çay İçer Misin?

Benimle Bir Bardak Çay Ýçer Misin?

hazan rüzgârlarýnda, unutamam adýný
içilen bir bardak sýcak çayýn tadýný
ve özledik daima birbirimizi
nehrin denize kavuþmasý gibi

gör, derin bakýþlarýmdaki yalnýzlýðý
al yüreðim senin olsun
kül rengi düþlerimde anýlarýn karanlýðý
al yüreðim teninde solsun

hüzzamlý gecenin karanlýðýnda
ruhum darmadaðýn iklimlerin aralýðýnda
kalbimdedir yara, geceye düþmüþ ayaz
bulutlarýn yangýný tutuþurken içimde
gidiyorum umutlarýn söndüðü o son yaz

uzaklara dalýyor süzgün gözlerim
gönlüme çöken iklimlerde hüznüm
özlüyorum þimdi, bitti sözlerim
üþüyen nefeslerimle geldi ömrüme güzüm

sessizce söylüyorum türkülerimi
yalnýzlýðýn ýrmaðýnda her gün
bunca aþkýn yaþandýðý þehir Ankara
dönecek sana cesedim bir gün

þarabi kokulu yalnýzlýklardayým
mazinin kederli dokunuþlarýndayým
aradýðým ellerindi, gözlerindi
titrek, ürkek, sevgi dolu sesindi
ne kadar çok seviyorum dedim
kadehi þerefine kaldýrýrken
bu kenti ve seni

sensin içimdeki neþe,
kalbime akan sevincin ýrmaðý
ve yüzünde saçlarýn
içimde kokusu

sesim çaðýrýyor seni
sesinle çýnlýyor dizeleri þiirimin
yüreðimde kurþungeçirmez bir yalnýzlýk
vuslat vakti yakýndýr ölümle
koþarak gideceðim çaðrýsýna

kalbimde bir yangýnýn külü saklý
yaðan yaðmurlar bile söndüremiyor harlanmýþ ateþini
ve dökülüyor yüreðimin yapraklarý
hüzzamlý bir yalnýzlýk içinde

gülmeleri çoktan unuttum yüzümde
buhran gecelerinin acýsý aðladý tenimde
hazanýn yapraklarýmý döktüðü güzümde

bir þair öldü diyecekler kimseler duymayacak
anýsý kalacak eski Ankara sokaklarýnda
adýný sokak köpeklerinden baþka kimse anmayacak

içimde bir fýrtýna, aklýmýn gelgitlerinde
özlemsiz bir sabah, düþlerimde ki çek gitlerde

hüznün nehirlerinde, unutamam adýný
içilen bir bardak sýcak çayýn tadýný
uzaklara dalýnca, buðulanýr gözlerim
þimdi soldu mevsim,
kan aðlýyor yaralanmýþ sözlerim

bitti þiirin yolculuðu
öksüz kalacak dizeler
aðýdýmý yakacak heceler

Coþkun Mutlu / Hüznünþairi
huznunsairi@gmail.com

Sosyal Medyada Paylaşın: