MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEYİTLERİN HÜZNÜ
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi

BEYİTLERİN HÜZNÜ


BEYÝTLERÝN HÜZNÜ

Boynu bükük baktý Ay, dedim; ömrüm virandýr
Bitsin bu iþkenceler, harap olduðum andýr

Baþaklar sararýnca, tarlada öter kuþlar
Hazan rüzgârlarýyla, savrulduðum ayandýr

Ömrümün yaðmasýnda, içimde kanar hüznüm
Gideceðim yolum yok, aþk hükümsüz fermandýr

Hýrpalandý düþlerim, anýlar kýrýk, dökük
Sevdanýn pýnarýndan, içtiðim su ziyandýr

Vefasýz Leyla’dandýr, Kays’ýn mecnun oluþu
Ruh bedenden ayrýlýr, taþýdýðým bir candýr

Daðlarýn doruðunda, yakýlýyor ateþler
Hasretimle tutuþan, þimdi yedi cihandýr

Gurbetin yolundayým, heybemde hatýralar
Vuslatsýz günlerimde, yaþadýðým isyandýr

Gecelerce seslendim, kulaðýn mý saðýrdý?
Yüreðime sýðmadýn, o, ki koca bir handýr

Yaðmur yüklü bulutlar, döküyor gözyaþýný
Zamanýn tanýðýyým, söylediðim beyandýr

Kararan son gecede, gökyüzüne derin bak
Yýldýzlarla birlikte, yüreðimde kayandýr

Hayallerimi yýktýn, anýlar sokaðýnda
Yükselen çýðlýðýmdan, göðe çýkan figandýr

Aþka tanýk güllerim, soldu Ýrem baðýnda
Maziye tutsak kalbim, þimdiyse kan, revandýr

Ýnce bir yaðmur yaðar, hüzün kaplý þehrine
Tene deðen damlada, yaþanan bir nisyandýr

Dermansýzým, tükendim, sevdalar yokuþunda
Patlayan volkanlarýn, lavýyla beni yandýr

Buzul iklimindeyim, ayaza döndü her yan
Vefa bilmeyen kalbin, bedenimi yakandýr

Taze ekmek kokulu, köyüme vardýðýmda
Seyrettim gökyüzünü, her sabah doðan tandýr

Sýrat köprüsündeyim, karþý taraf sonsuzluk
Gerçeðin dergâhýnda, kurulan son divandýr

Gönlünün köþesinde, sevdamýzdýr kuruyan
Zehirini kanýma, hiç çekinmeden bandýr

Gidiyor göçmen kuþlar, aþk Odu’nda yanmalý
Sevgi bilmeyen canan, gözlerime kýyandýr

Onlarca badireyi, zorda olsa atlattým
Duygularým cevahir, yüreðim de civandýr

Issýzlaþan gecede, düþlerim parçalanýr
Vurulan son þafaktan, elime deðen kandýr

Hüznün köþe baþýnda, bekleyen kör dilenci
Ýlmek ilmek ördüðüm, günlerimi sayandýr

Kükürt kokan bu akþam, hamdolsun yaþýyorum
Düþlerimi kavuran, hüzzamlý hazirandýr

Kanattýnýz gecemi, olmadý hiç sabahým
Hayallerim üþürken, gördüðüm hezeyandýr

Deðirmen taþý gibi, aþký öðütür zaman
Karanlýkta çýktýðým, yollarým aþiyandýr

Kalbimin derininde, depremler oluyorken
Göklerde ki yýldýzlar, feryadýmý duyandýr

Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.