MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
BEYİTLERİN HÜZNÜ
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi
BEYİTLERİN HÜZNÜ
BEYÝTLERÝN HÜZNÜ
Boynu bükük baktý Ay, dedim; ömrüm virandýr
Bitsin bu iþkenceler, harap olduðum andýr
Baþaklar sararýnca, tarlada öter kuþlar
Hazan rüzgârlarýyla, savrulduðum ayandýr
Ömrümün yaðmasýnda, içimde kanar hüznüm
Gideceðim yolum yok, aþk hükümsüz fermandýr
Hýrpalandý düþlerim, anýlar kýrýk, dökük
Sevdanýn pýnarýndan, içtiðim su ziyandýr
Vefasýz Leyla’dandýr, Kays’ýn mecnun oluþu
Ruh bedenden ayrýlýr, taþýdýðým bir candýr
Daðlarýn doruðunda, yakýlýyor ateþler
Hasretimle tutuþan, þimdi yedi cihandýr
Gurbetin yolundayým, heybemde hatýralar
Vuslatsýz günlerimde, yaþadýðým isyandýr
Gecelerce seslendim, kulaðýn mý saðýrdý?
Yüreðime sýðmadýn, o, ki koca bir handýr
Yaðmur yüklü bulutlar, döküyor gözyaþýný
Zamanýn tanýðýyým, söylediðim beyandýr
Kararan son gecede, gökyüzüne derin bak
Yýldýzlarla birlikte, yüreðimde kayandýr
Hayallerimi yýktýn, anýlar sokaðýnda
Yükselen çýðlýðýmdan, göðe çýkan figandýr
Aþka tanýk güllerim, soldu Ýrem baðýnda
Maziye tutsak kalbim, þimdiyse kan, revandýr
Ýnce bir yaðmur yaðar, hüzün kaplý þehrine
Tene deðen damlada, yaþanan bir nisyandýr
Dermansýzým, tükendim, sevdalar yokuþunda
Patlayan volkanlarýn, lavýyla beni yandýr
Buzul iklimindeyim, ayaza döndü her yan
Vefa bilmeyen kalbin, bedenimi yakandýr
Taze ekmek kokulu, köyüme vardýðýmda
Seyrettim gökyüzünü, her sabah doðan tandýr
Sýrat köprüsündeyim, karþý taraf sonsuzluk
Gerçeðin dergâhýnda, kurulan son divandýr
Gönlünün köþesinde, sevdamýzdýr kuruyan
Zehirini kanýma, hiç çekinmeden bandýr
Gidiyor göçmen kuþlar, aþk Odu’nda yanmalý
Sevgi bilmeyen canan, gözlerime kýyandýr
Onlarca badireyi, zorda olsa atlattým
Duygularým cevahir, yüreðim de civandýr
Issýzlaþan gecede, düþlerim parçalanýr
Vurulan son þafaktan, elime deðen kandýr
Hüznün köþe baþýnda, bekleyen kör dilenci
Ýlmek ilmek ördüðüm, günlerimi sayandýr
Kükürt kokan bu akþam, hamdolsun yaþýyorum
Düþlerimi kavuran, hüzzamlý hazirandýr
Kanattýnýz gecemi, olmadý hiç sabahým
Hayallerim üþürken, gördüðüm hezeyandýr
Deðirmen taþý gibi, aþký öðütür zaman
Karanlýkta çýktýðým, yollarým aþiyandýr
Kalbimin derininde, depremler oluyorken
Göklerde ki yýldýzlar, feryadýmý duyandýr
Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
MAVİ GÖZLERİ ÇAKMAK ÇAKMAK
İSTİKLÂL MARŞI, HÜRRİYET MARŞIDIR
Oduncu ile Yılanın Hikâyesi
Züleyhâ
KIZIL BİR GÜL KOPARDIM ESEN RÜZGÂRA
Çırağı Olmadığın İşin Ustası Olma”
Benimle Bir Bardak Çay İçer Misin?
Soykırımlar Tarihi 4/ Hocalı Katliamı
DAĞLAR AŞTIM YÂR AŞKINLA NERDESİN?
ÜMİT BAĞLADIM