GÜNEŞ, AY VE MUM

Boþ gözlerle bakýp geleceðe
Neyin ne olacaðýný düþünüyorum
Hayallerimin, isteklerimin, ümitlerimin
Nerede biteceðini düþünüyorum.

Oysa ben neler, neler istemiþtim
Neler hayal etmiþtim annemin kucaðýnda
Dinlediðim ninnilerin notalarýnda
Neler bulmuþtum mýsralarýnda.

Þehirden çok uzak ýssýz bir köyde doðmuþtum
Benden baþka beþ kardeþim daha vardý
Ve annemin sabah akþam dünyaya
Getireceði yeni bir kardeþim
Niye geliyordu dünyaya?
Ben niye gelmiþtim?
Ben ne bulmuþtum zalim dünyanýn kucaðýnda
Nefes almaktan baþka ne iþe yarýyordum

Oysa ben okumalýydým
Okul yüzü görmeyen onca arkadaþým gibi
Bende görmemiþtim kara tahtayý
o ne görecekti?
Bana ne vermiþlerdi
Ona ne verebilirlerdi ki
Köyümüzün çamurlu sokaklarýndan baþka.

Büyüklerimiz uzak þehirlerden bahsederdi,
Oysa benim gittiðim en uzak yol
Köyün diðer uçundaki çeþmeydi
Yüksek binalardan,ýþýklý caddelerden söz ederlerdi
Oysa benim gördüðüm üç ýþýk vardý
Biri GÜNEÞ,biri AY diðeri ise
Her akþam biteceðinden korktuðumuz Mum’umuz
Ve tabi belki de hiç var olmayan
Ve var olmayacak umudumuz biterdi
Gecenin kör saatlerinde.

BÝR AVUC BEN
Sosyal Medyada Paylaşın: