MOR ZAMBAK VE İĞDE AĞACI
Bu gün gördüm mor zambaklar açmýþ bahçemde
Eski günleri hatýrlattý bana renkleri,
Ýde aðacý çiçeðe yüz tutmuþ kokusu geldi burnuma
Aslýnda sen ne zambaklarý severdin , ne ide aðacýný
Bu kadar sevmeye deðer mi derdin
Ne zambaklar biliyor senin onlarý bu kadar sevdiðini,
Ne ide aðacý biliyor kokusunu bu kadar içine çektiðini.
Aslýnda sen ne ide aðaclarýna düþmandýn ne zambaklara
Ben seviyorum diye sevmezdin onlarý
Aslýnda sen benim sevdiðim hiç bir þeyi sevmezdin
Anlam veremezdim ama içten,içe kemirirdi beni neden diye
Biliyor musun sevdiðim bir çok þeyi söylemedim sana!
Onlardan da nefret etmenden korkuyordum
Artýk ister nefret et ister etme ama ben papatyalarý da çok seviyorum
Biliyor musun ben güle aþýðým aslýnda
Ne kadar güzelmiþ sevdiðini açýkça söylemek
Korkmadan dokuna bilmek menekþelere
Gelincik bahçesinde özgürce dolaþabilmek ne güzel
Kýr çiçeklerinin olduðu bir masada yemek yiyebilmek
Seni seneler sonra elinde bir karanfille kapýmda piþman görmek
Aslýnda en güzel þey seninde çiçekleri sevdiðini bilmek.
BÝR AVUC BEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.