’Bir gün gelir.Bir gün gider.Güneþ bir doðar.bir söner.Aslýnda her þey birde baþlar,birde biter.Bir bakarsýnki sevdiklerin terkeder,Birer,birer Yani anlayacaðýn her þey,bir’den gelir bir’den gider....
Ellerinde zaman çiçeði açar vakitli,vakitsiz Sessizliðin çýðlýðý oluverirsin,karanlýðýn yareni Duyulmazsa daðlarýn feryadý,yüreðinin sesi Göç etmiþtir insanlar,martýlar göç etmiþ Uyur vadide zambak,içimde kuþlar uyur Yoksul bir dilencidir kalp,üstelik çaresiz Münzevi bir kadýn gibi aðlamaklýdýr gece Öylesine masumdurki,sanýrsýn suç iþlemiþ
Dökülür ömür aðacýndan günahlar,yaprak,yaprak Rüzgarýn hüviyetine bürünür,susuverirsin Dal kýpýrdamaz yerinden,elinde bir avuç toprak Anlamsýz bakýþlarla ruhunu süzüverirsin
Kýlýk deðiþtirir mevsimler,resimler kýlýk deðiþtirir Rüyalar yorumsuz,fallar tersine Gemiler kalkar limanlardan,limanlara gemiler yanaþýr Bir yanar bir söner deniz feneri Sahipsiz bir adaya demir atar yalnýzlýk Þiirler yarým kalýr þiirler taruman Çocuklarýn elinde aynalar,ihtiyarlar aynasýz Tüter burnumda ölüm,tüter duman,duman
Kimsecikler anlamaz beni,sormamda nedenini Birden gelir üstüme martýlar,birden gider Ismarlama bir güneþ okþar bedenimi Birden kararýr hava,yýldýzlarhep birden söner
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.