Alnıma düşen yazını sileceğim,

Kar kara yaðdý; kan damladý kara; kara sevdamdý vurduðum...
Düþtüm, tam ölümün geçtiði yere; yerden bir tutam dilek tuttum.
Bir göl dinginliði çullandý, içimin bilmem neresinden gecelerin,
Yuyacaðým artýk, berrak bir dereden geçerken, anýlarýmý tertemiz,
Anlýma düþen yazýný sileceðim; Tanrý’dan aldýðým izinle, bunu bil!

Hor bakýþlarýndan koparacaðým, bana ait yýllarýmý, hiç tarihine bile bakmadan,
Bir tutam sevdan olacak yanýmda; birde yanmýþ yüreðimin kesif dumaný...
Pýnarlarýn buz tutmuþ sularýnda, linç edeceðim, heder ettiðin sevdamý,
Piþmanlýðýn evreni çökecek, göðüs kafesine; sende belki utanacaksýn,
Her kuyutuya bir iz koyacaðým, ama asla! sen bulamayacaksýn...

Elbet, kýþlarýn beyaz uykularýndan, derin zamanlar akacaktýr,
Kuþlarýn kanatlarýnda göç edecektir, elbet nice-nice sevdalar,
Hayli zamandan yapýlmýþ, cennet aðacýna asýlacak bilki! bedenim
Ben, o asma köprüden hiç sallanmadan, bu gördüðün bedenle geçeceðim.
Ya! Sen? Sen, ihaneti kopardýðýn dalýn gölgesinde, öylece bekleyeceksin.

Sonra; kara prens, kara atýyla, çýkýp gelecek, kara gecelerden bir gece,
Atýp terkisine götürecek, en uzak yýldýzlara atacak seni,
Kendin gibi olacak, bütün gittiðin her yer; kapkaranlýk,
Ve zift gibi duygularýn doðacak, alacakaranlýða eminim!
Sen, senden olan her þeyinle; mutlaka mutlu olacaksýn......

Ancak! hafýza-i beþer, birgün gelir mutlak þaþar!
Kapýýný, açýk koyduðun ilk gün! gene ben geleceðim aklýna;
Sakladýðýn yerden çýkýp ‘’Ayaz’’ çýkartmasý yapacaðým, bedeninin her yerine;
Kalbine inen sýzýlarýn içinde olacaðým... Kesinlikle eminim!
Piþmanlýklarýn arsýz otlar gibi; en müphem yerlerini sararken,
Ben cennete ikizini; köþe,bucak arýyor olacaðým.

Ölümü öðreneceksin..... Korkularýndan açýlan kapýdan girecek, hiçilik rüzgarlarý;
Sonra; annenin sana duyduðu þefkati hatýrlayacaksýn, bundan eminim!..
Sevgiyi, ektiði bahçende, büyümüþ yýlan otlarýna bakýp; çok þaþýracaksýn,
Ýhanetin; sadakata olan borcunu, piþmanlýkla ödenmeyeceðini bile,bile;
Zinhar, oturup piþmanlýk duyacaksýn....

Öyle günlere kalacaksýn ki! iki yüzlü dünyan masum kalacak yanýnda,
Öðreneceksin; boþ olan her þeyin, ancak sevgiyle dolduðunu,
Öðreneceksin; dolu duran her þeyin, yalan! yalan! Yalan! olduðunu................


ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın: