KASIM AYINDA ŞEHİR
Kasým rüzgârlarý esmeye baþlayýnca
Bu þehrin üstünde
Kar mevsimi yaklaþýyor demektir
Hicran türküleri vururken pencerelere
Issýzlýk kol gezer karanlýk caddelerde.
Aðlamak;
Dudak kývrýmlarýna yerleþmiþ daimi konuktur
Gözyaþlarýyla gözlerin arasýnda ki mesafe
Kirpik kadar ince bir hudutdur.
Mutluluk;
Eðer bulmayý becerirsen
Ellerinden kayan bir kelebek
Belki gülen bir bebek
Ya da titreyen bir ýþýk
Ki; bulmak zordur.
Gündüz denilen ölçü çok kýsadýr
Çekilir perdeler ve akþam olur
Sokaklarda çýnlarken rüzgârýn sesi
Üþümek ve ürpermek
Yüreðinde ki koltuða çoktan oturmuþtur.
Kalýn paltosuna bürünmüþ
Yaðmurda savrulan yabancýdýr
Yüreðinde ki kasýma inat umut.
Bahar denilen mevsim çok uzaktýr.
Uzanýverir þehre tüm beyazlýðýyla kar
Ve kasým kýþýn sað koludur.
Düþünmek bile istemezsin
Böyle bir gecede dýþarýda olmayý
Ya daðlar üstüne yürürse
Ya daðlardan kurtlar inerse
Ya da bir gölge peþine düþerse
Ve korku
Soðuðun kardeþidir.
Artýk beyaz bir gelin olmak istiyor
Kuru dallarla sararmýþ
Yaðmurlarla aðlamýþ þehir.
20 Kasým 2008
Elmas Ertaþ
BÝTLÝS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.