Yamalý bir bohça þimdi Ucu yanmýþ yaralý kalbim Sarý hüzünler eþliðinde Raks eder içimde son ümit… Sisli daðlar niye buðulu Gri bulutlar bana çok yakýn Mavi gökyüzü nerede þimdi Nerede pembe düþler… Soluk benizli bir çocuk Kuþlarýn kanadý neden kýrýk Bakmak ve görmek ayrý þeydir Bilirim... Ýyi bakan iyi görür Hüzün kalbi öldürür Hayat umutla devam eder Umutla demlenir sevmeler Kat be kat çoðalýr tecrübeler Bak ne güzel yeþiller. Beyaz kuþlar ne endamlý
Kelebekler rengarenk Alabildiðine uzun mavi gök Ýçini yine kâðýda dök Dök ama umut sana kalsýn.
ELMAS ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELMAS ERTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.