Tesadüf deðildi elbet rastlantý hiç deðil say ki; ayný sokaðýn iki sönük lambasýydýk taþlara maruz, camlarý kýrýk baþlarý öne eðik ay ýþýðýný vurunca suretimize birbirimize düþtü gölgelerimiz.
Her kaçak bakýþmamýz yaþamadýðýmýz çocukluðumuzun mutluluðu ve cebimizdeki bayram harçlýðýydý sevgimiz. Ve her sohbetimiz aþk’a dair bir þiirin mýsralarýydý.
Gülüþünle siyah gökyüzünü denizin rengine boyar yýldýzlarý maviliklerden toplardým. Nefesimle dans ederdi nefesin içli bir kemanýn naðmeleri olurdu odama dökülen hüzünlü sesin.
Tesadüf deðildi elbet sisli bir sabaha uyanýrken güneþin saklanmasýnýn tesadüf olmayýþý gibi. Seninle; yýldýzlara ay’a dokunabilecek kadar yakýn olmak kucaðýnda sakin ve huzurlu uykuya dalmak rastlantý hiç deðildi.
Tut ki; fýrtýnaya yakalanmýþ bir aðacýn iki dalýydýk seninle bir dudak mesafesi kadar yakýn dokunamayacaðýmýz kadar uzak. Mavi bir trenin paslý raylarýydýk hayatýn bütün yükünü omuzlarýmýzda taþýyan bir ömür yan yana kavuþamadan.
Biliyor musun takvimden düþen her sarý yaprak keskin bir býçaktý aslýnda düþlerimizi ortadan ikiye bölen bu yüzden en çok hayallerimiz kanardý. Ve onca acýya raðmen daha çok sarýlýrdýk yoksunluðumuza çünkü her bütünden daha yakýndýk..
Þimdi sen ay ýþýðýna ister tesadüf ister rastlantý de…
Ya da aþk adý her neyse…. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayfun54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.