Bir ömrün anatomisi,

Bir gün çiziyorum, sanki hiç akþamý olmayan,
Elimde kara bir çanta okul yolundayým,
Oturmuþ sýralarý çiziyorum pergelin sivri yanýyla,
Kulaðýmý çekiþtiren bir öðretmen hatýrlýyorum.

Bir gün çiziyorum, sabahýn onbir sularý gibi;
Ýki,üç,dört bitmiþ, artýk beþin sonundayým,
Durmuþ karneme bakýyorum, gözümün ucuyla,
Tombul,yaramaz bir velet hatýrlýyorum.

Bir delikanlý var þimdi, öðle vaktinde,
Henüz býyýðým yok ama umut doluyum,
Coþmuþ dans ediyorum, yaþamak ne güzel!
Henüz el deðmemiþ , bir kalp hatýrlýyorum.

Bir gönül rüzgarý çiziyorum, tam ikindi vaktine,
Bilmediðim bir aðýrlýk düþüyor, içimin bilmem neresine,
Ýsyanlarým vuruyor dalga,dalga göðüs kemiðime,
Yaðmurlu bir nisanda gidiþini hatýrlýyorum.

Ve, ömrümün akþamýna simsiyah bir son çiziyorum,
Oturmuþum bugün bu meyhanede, hesap ediyorum,
Yaþanmamýþ yýllarýmý, yaþadýklarýmdan bir bir çýkarýyorum,
Hayat bana borçlu çýktý gülüm, meðer veresiye gitmiþ ruhum...

ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın: