Ne olur yüzüme bak, tebessüm et gülümse! Ben o baygýn gözlere, bir ömür adamýþým. Kirpiðinin okundan, gelecek bir ölümse, Razýyým vur alnýmdan, hedefte iki kaþým.
Gönlümün bir farký yok, yýkýk dökük virandan, Saklayýp gizliyorum, adýný her sorandan. Gece gündüz aðlarým, korkuyorum hicrandan, Bir ümit ver gülümse, dinsin artýk gözyaþým.
10. 05. 1987 – Pazar / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.