Gülmira..

geçer mi sanýyorsun sabahlamam
ay yutan gecenin metruk bulvarlarýnda
tartarak yumruk kadar yüreðimin battal yükünü


besbelli bilmiyorsun
boz sýkýntýyla uyaksýz hayata azalan takatimi
acýyla haþýr neþir ömrümü kurutuyorum Gülmira
sözlükte karþýlýðý olmayan
yalnýzlýðýmýn tütün sarý sayfalarý arasýnda


topal heceli ýslak bir sokak kedisiyim
ki bütün gördüklerimle bu yüzden
çemberleþmiþ etrafýmda boþgörülü aç köpekler çetesi
nimetlenmeye çalýþýyorlar yaðmur ilamlý titreyen nefesimi
bitmeyen iþtahlarýnýn tarif edilemez gölge oyunlarýyla


buðulu bir çift göz kaç yas dudaklý mevsim eder Gülmira
sýra dýþý öznelerle cana batarken akla dar gelen zamanlar
kalýcý hüznün a-taþ antlaþmalarýnda


anlamýyorsun sýzlayan kemiklerimin ispatsýz aðrýsýný
gün þövalen uzun sakallý karanlýkla tanýþmamýþ henüz
ve düþlerine vezinsiz bir salgýn bulaþmamýþ ki
düþmemiþsin kendini kendinden sokak lambalarý altýnda


ahh! ruhum üç doðru sözle
sabrýn son baladýnda kötürüm bir i mge
tasarlama cümlelerle umuda öremem saçlarýný Gülmira
hotozlu þahmarana dönüþtü üzünç boyutlu yaþamak
ve dahi bak!
gün söndü çoktan
ölüme seðiriyor gücendirilen aþk


dokunma bundan sonramýn provasýz suskunluðuna
göçtüm gittim içinden
gözlerinin içinde insan olan bakýþlara
yadigarýmdýr kaþlarýmýn arasýndaki yasal kývrýmlar
benden þiir bilgisi kalsýn oðluma kýzýma
ve fakat
kasým aðaçlarýnýn kibrit çaksan tutuþacak dallarýnda koro kuran
rayici ödenmiþ kýzýl hýçkýrýklarýmdan baþka
sana verecek bir þeyim yok Gülmira
.
.
.







Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul – 2008 )

Sosyal Medyada Paylaşın: