GİDERKEN GÖTÜRDÜN...

Giderken götürdün, yaþama hevesimi
Ardýna taktýn, aldýn dört mevsimi
Ýsmimi, cismimi, her þeyimi
Giderken götürdün hasretten baþka ne varsa
Býraktýn bir tek yürek yangýný özlemi bana
Giderken götürdün sen, yaþama sevincimi
Yüzümde gülümsememi, içimde neþemi
Giderken aldýn götürdün, benden hepsini
Bir kuru yaprak gibi
Ezile ezile taþlaþmýþ toprak gibi
Ýkiye kýrýlmýþ mýzrak gibi
Kaldým anlamýndan uzak
Kaldým kendimi yitirmiþ
Kaldým ben sensiz
Giderken götürdün ýþýðýmý, aydýnlýðýmý
Gözlerim kaldý fersiz
Artýk ne söylesem yersiz
Ýnan kalbim durdu atmýyor
Yaþanmýyor çünkü sensiz
Yaþanmýyor çünkü nefessiz
Savruldu yüreðimin son külleri de, þimdi kaldý hissiz
Giderken götürdün son nefesimi
Onun için yaþýyor saymýyorum kendimi
Tane tane her zerremi
Giderken götürdün hem dünyamý, hem ahretimi
Giderken götürdün
Götürdün...


Gürsel ÝLERÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: