kolu yoktu adamýn zýrvalýyor sandým önce anlatýyordu reddini eksikliðinden deðildi tedirginliði görenler deli dedi ya o iþsizlik ülkesindendi
bata çýka son damlasýna kadar’ özgürlük ’diyordu bir daha görmedim öyle deli kim akýllý ki kim deli
soruyordu denize
makinalar nasýl öðrenir? iklim nasýl solur? çýðlýk nasýl iþitilir? hangi çaresizlik potada erir? hangi kapýdadýr yüzgeçleri neþenin? adam sen deee! demeee... bi sor halini
o düþleri yerçekimli iþsizdi delildir deli olmadýðýna sözleri
Sevilay Karaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.