ÖYLE YORGUNDUNKİ

Düþümde gördüm seni
Sakallarýna ak düþmüþtü sanki
Ellerin titriyordu
Yorgun bir halin vardý baba.

Diyordunki;

Kaderim bu imiþ yazým karalý
Tam on senedir gönlüm yaralý
Salmýyor gurbet oldum buralý
Gelemem oðlum gelemem diyordun

Bayramlarda içim buruk gezerim
Yýllardýr gönlüme kýrýk gezerim
Dert deryasýnda her dem yüzerim
Yoruldum kalmadý dermaným diyordun

Toprak sardý anamý göremeden daha
Ben isyan etmedim oðlum Allaha
Sabýr dile aç elini semaha
Allah büyüktür büyük diyordun.

Rahim KOMAN’ým acým yeniler
Aklýma düþünce giden seneler
El bilmez ya hasta olan iniler
Hastayým oðlum hasta diyordun.

Sosyal Medyada Paylaşın: