Dönersem namerdim!
Ben adým gibi bilirim, Allahsýz!
Sarmaþýk sevdamdan kurtulmaktýr niyetin,
Bensizliðe ne çaputlar baðladýn, bakalým?
Ne mumlar yaktýn, babalarýn en evliyasýna, kimbilir?
Hangi þýhýn tükrüðünden, sulara saldýn beni?
Hangi duvarýn dibine gömdün, o kestiðin göbeðimi?
Yaz meþrebinden gözlerin; gözlerime bakarken bile,
kimbilir, nerde? hangi yazýn günahýna girmiþti?
Ver! desende vermem, memnundur her þey yerinden;
Hiçliðe yavuklandým ben, gel desende billahi gelmem;
Bakma öyle sulu, sulu. Ebedi aldanmak bana göre deðil,
Ben göz taþlarýnda eskittim; gözlerimi, bunu böylece bil!...
Karlý buz bahçelerinde, donmuþtur artýk hatýralarým,
Daðýlýverirler tutsam, buz gülleri gibidir, vefasýz gacým,
Sen ne dersen de, bitti zaman, geçti amansýz yýllarým,
Karýþma sen! dokunma artýk! hepsini bir,bir toplayacaðým...
Kalmayacak sana; bir kublesi bile öksüz þarkýlarýmýn,
Sana o yýkýlmýþ sevdadan, bir gün bile býrakmýyacaðým.
Öyle gömeceðim ki! en derin yerime, hatýrlamayacaksýn,
hatýrladýðýn kadar bile olsa, sana hiç yaþatmayacaðým...
Feleði kucaklayacaðým, Yalnýzlýðýn meþum kollarýnda,
Bütün anýlarýmý dizeceðim, hasretimle; tek,tek kurþuna.
Topal bir zamanýn sýrtýnda bi-ad, bi-hýrka, iki heybe anýmla;
Çýkýp gideceðim hayatýndan, öldüðüm gibi, hiç meraklanma....
ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.