se
BİLMEMEK DAHA İYİ
Eksildi ömrümüzden tanýdýk yüzler bir bir
Ah bir gün... Bir gün sýra bize de gelir.
Zaman acýdan sararmýþ yýllarýný verir elimize,
Çekiliriz artýk sonrasýný bilmediðimiz köþemize.
Ve kadýnlar gelir... Erkekler gelir...
Teselli sözleri tekrar söylenir,
Baþlar sallanýr belki, bir iki iç çekilir...
Sonra herkes hayatýna çekilir.
Sonra...?
Sonrasýný kim bilir?
Kim gitmiþ de geri gelmiþtir?
Sonrasý boþluk mu karanlýk mý,
Nedir bekleyen bizi orada?
Özlenir mi geride kalanlar,
Ya hissedilir mi dünyada yaþananlar,
Malum mudur gidene geride aðlayanlar,
Gelir miyiz istersek bir gün geriye,
Bakar mýyýz uzaktan da olsa sevdiklerimize,
Duyar mýyýz artýk, duymak istediklerimizi,
Hayattayken bize söylenemeyenleri,
Kalýr mý gözümüz gerçekten de arkada,
Yoksa memnun mu oluruz yerimizden?
Burulur mu ruhumuz ayrýlýrken bedenimizden,
Buluþur muyuz gerçekten gidenlerle önceden,
Yoksa giden gitmiþ midir sonsuzca?
Bitmiþ midir ömür gibi duygular da...?
Özlem yok mu, sevgi yok mu orada,
Neþe yok mu mesela , hasret yok mu?
Yoksa sevgi, yoksa özlem,
Yoksa hasret... Hasret yoksa...
Ya buluþmak yoksa bir daha,
Ya kavuþmak yoksa orada da?
Ya kapandýysa pencereler,
Kar bastýysa yollarý,
Yapýlabilecek tek þey
Özlemekse onlarý...
Daha iyi bilmemek,
Bilmemek daha iyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.