Büyüme Çocuk

Ben çocuktum eskiden
Küçüktüm, küçücüktüm gerçekten
Benim de vardý bebeklerim
Kurdeleli örgülerim
Siyah önlüðüm, beyaz çorabýmla
Ben de çocuktum eskiden.

Düþler kurardým çokça
Uyuyamazdým bir türlü annemin
Nasýrlý iþaret parmaðýný tutmadýkça

Sýrlarým vardý çocukça
Bir duvar deliðine saklanan çakýl taþlarýnýn
Sýr olduðunu sanacak kadar çocuktum.

Baþým göðe ermiþti sanki
Yaþým iki haneli rakamlara erince
Mutluydum, huzurluydum
Neyim eksikti...

Oyunlarým, oyuncaklarým, arkadaþlarým
Patlayan toplarým, elimden kaçan uçan balonlarým,
Horoz þekerlerim vardý
Daha ne’m olacaktý...

Sahi ben eskiden çocuktum deðil mi?
Peki ne oldu neler oldu
Nereye gitti horoz þekerci?
Düþlerim, gülüþlerim peþine mi takýldý
Elimden kaçýrdýðým uçan balonun?

Çocukluðumu o evde
O bahçesindeki duvarlara
"Sýr"lar sakladýðým evde unuttuk

Þimdi orada mýdýr yine?
Gidersem birgün o eski eve
Duyar mýyým bahçeye taþan gülüþlerimi?
Elimi soksam deliðine o taþýn
Bulur muyum sakladýðým "sýr"larý?
Dilimi uzatsam bakar mý arkadaþlarým
Oruçlu muyum diye?

Ya annem...
Seslenir mi yine
Açýp camlarý "içeri gel artýk" diye?

Çaðýrsa beni annem, girsem içeri
Hiç çýkmasam,kapatýp kapýlarý pencereleri
Kimse çýkmasa evimizden, kapý hiç açýlmasa

Çünkü o kapý, açýldý mý bir kere
Giden gidene...


Sevenilk


Sosyal Medyada Paylaşın: