Sen dünyaya geldiðinde güldün,
Annen seni sevdi sen büyürdün,
Sen sevda çekip cefâyý gördün,
Soldun giderek, hazanda öldün.
Gençlikte sevip de aþký gördün,
Soldurdu hüzünlü âþ_k, üzüldün,
Gençlikte hüzün cefâ görürdün,
Soldun giderek, hazanda öldün.
Hiç gülmedi yüzlerin yaþarken,
Soldurdu hayat, geçip giderken,
Dert geldi’ de, aðladýn gülerken,
Soldun giderek , hazanda öldün.
Bir gün bile gülmedin yaþarken,
Cennet mekanýnsa ölmedin sen,
Tanrým biliyordu, aþr_ okurken,
Soldun giderek , hazanda öldün.
Yüksel seviyordu þimdi yoksun,
Bahçendeki konca gülse solsun,
Lêylâm diye, sevdiðim duyulsun,
Bir güz günü sen hüzünle öldün.
( Mef’ûlü / mefâ’ilün /fa’ûlün )
A.Yüksel Þanlý er
28 Ekim 2009-10-28
Antalya.
aþr:…...Kuran-ý kerimden en az 10 ayet okuma.
cefâ:....Eziyet,sýkýntý.