Sonbahar Rüzgarı
Senin resmini yazmak istiyordum aslýnda
Seni görerek yaþayamamanýn acýsýyla
Hayalimde yaþatmayý deneyerek.
Bilmiyordun!
Sence hiçbir þey olan gülüþünün
Ardýnda kalan
Ve tüm doðallýðýyla dilinden düþürdüðün cümlelerinin
Yataðýný bilmeden kaynaðýna ulaþan akarsu umarsýzlýðýyla, yüreðime damlattýðýný.
Güneþini özleyen günebakan çiçegininin hislerinden bahsetsem sana
Bilmem anlar mýsýn yutkunulmuþ ünlemlerimi.
Mesafelerin engebeliði üzmesin içindeki sancýyý
Orda duracaðým ben
Bitmeyecegim sende
Sen bak iþine. ne zaman ki temiz hava için açtýðýnda pencereni
Ya da evin bir köþesinde kurumaya yüz tutmuþ reyhan çiçeðini sulama ihtiyacý hissettiðinde içindeki aniden o kýpýrdayan his var ya
Bir sabah kendini pencerenin demir parmaklarýna vurarak yaralayan minik bir serçenin
Ýçerinde býraktýðý eziklik ve tarifi imkansýzlýk
O benim iþte
Ýçinde kalan
Seni her gün görüp varlýðýný hissedememektense
Yokluðunda çoðaltýlmýþ hislerimle büyütürüm içimdeki arsýz sevdayý
Buðulanmýþ cama parmaklarýný her koyuþunda
Fark ettirmeden adýmý yazýþýmý hissetmem sanma
Sonbahar rüzgarýný bilir misin?
Her rüzgar esiþinde, yerlere dökülmüþ kurumuþ çýnar yapraklarýný
Yeniden havalandýrýp sonra usulca yerlerine düþürür yüreðimin
Hep
Yeniden
Olacaðým sende..olacaksýn ben de
Mehmet deveci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.