Bir Güz Dönümü
BÝR GÜZ DÖNÜMÜ
düþlerine sýðýn ey sevgili
bu kentin alacakaranlýðýnda
yitip gidiyor kaldýrým taþlarýnda ki ayak izlerin
kuþlarda terk etti Kumrular Sokaðý
motor gürültüsü ve eksoz dumanýndan
ey sevgili kirleniyor düþlerin
daðýlsýn diye gecemin karanlýðý
vurdum kendimi soðuk sokaklara
avare bir yalnýzlýðýn çembersel boþluðunda
vurdum kendimi soðuk sokaklara
mavzer yerine cebimde kalem
kurþun yerine sevgimi sürdüm
kuytu bir çayocaðý aradým
saatlerce yazabilmek
sadece yazabilmek için
düþlerin parçalanýyor ey sevgili
yitiriyorsun içinin labirentlerinde bu kenti
molozlar arasýnda kalmýþ bir yaþamýn
ayak izlerini sürüyorsun
uçurum çiçeklerinin yanýbaþýnda
bir güz dönümü; dökülüyor yapraklar
bir güz dönümü; umutlara hasret karýþýr
ey sevgili
falcý fincan ve telvesinden
okuyor bütün hayatý
yalan yada gerçek ne fark eder
söyledikleri umut deðil mi?
uzun þiirlerin arasýnda ki gizli sevdalarda
sürmüþüm bu akþam mavzerime
bir mermi çekirdeði sevgi
düþlerim þiirlerimin sýcaklýðýnda saklý
anýlarýna sýðýn ey sevgili,
parçalanýyor düþlerin
Coþkun Mutlu/Hüznün Þairi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.