Sadece sevginin özünü aramýþtým seninle, çýkarsýz ve ak pak olan sevgiyi Gözlerinin ýþýltýsýnda aydýnlanmak istemiþtim Güneþ sönük kalýyordu bakýþlarýndan, ahh bir anlasaydýn Bir görebilseydin deðerini sevdiðim, anlasaydýn bakýþlarýmdan Sözlerin ile baðlanmýþtým koptuðum bu hayata, savaþmayý öðrenmiþtim Sana AÞK demeyi farz kýlmýþtým ömrüme ve nefeslerime, son nefese bile
Kara bir bulutun geçiþi oysa deðil mi bu gözyaþlarý þimdilerde Hadi bana söyle, bir bulut geçiyor deðil mi sadece Gökyüzümüz hala mavi deðil mi, sen yine doðacaksýn deðil mi her sabah Ben umudumu saklayacaðým, umudumsun eti sýký sevdiðim Sen habersizisin AÞK’ýmýn, AÞK’sýn ömrüme...
AÞK’a... 01.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut DAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.