---ELBET BİR GÜN BULUŞACAĞIZ---

Gözlerinden kalma bir geceydi, alabildiðine karanlýk ve sessizdi sokak
Sokak lambasýnýn altýnda okudum bana yazdýðýn satýrlarý
Mevsimsiz bir þarký çalýyordu, ahþap evin penceresi birden açýlýverdi
Herkesin bir öyküsü vardýr ya, nâra atan adam da kendi öyküsünü yazýyordu

"Nazar’a" geldik diye baðýrýyordu gecenin bir saati
Belli ki sarhoþtu, belli ki yüreði acýmaktaydý onunda ben gibi
"Neden" diyordu sadece... Hýçkýrýklarla dalgalanan sesi "NEDEN" diyordu
Sokak lambasý söndü acýsýndan, kaldýrýmlar aðladý gece boyu, ben yaþlandým...

"Sevdamýza göz deðdi" dedi birden...
Bu sana olan hasretimin þarkýsý birtanem
Bu Allah’a duâmdýr dedi apansýz
Ve cýzýrtýlar içinden bir ses yükseldi semaya

ELBET BÝRGÜN BULUÞACAÐIZ
BU BÖYLE YARIM KALMAYACAK
ÝKÝMÝZÝN DE SAÇLARI AK
ÖYLE DURUP BAKIÞACAÐIZ

O gece anladým, Zeki MÜREN’in sesi belki de beni kendime getirdi
Þimdi o sesin yankýlandýðý yürekteyim, sende...
Rotam yok, bir haritamda yok aslýnda
Kendimi sana býraktým sadece, ama unutma...

YÜZMEYÝ BÝLMÝYORUM, BOÐULARAK ÖLMEKTEN ÇOK KORKUYORUM
AMA ÖLECEKSEM DE SENÝN DENÝZÝN NASÝP OLSUN BANA...

Sosyal Medyada Paylaşın: