SEN VARKEN
Ey sevgili sakýn gitme, baharým vurulur kýþa
Gönül ikliminde ruhum, karanlýða döner birden
Zaman olurda gelirsen, geçemezsin bu þehirden
Gözlerimden silinecek, olmayacak direniþin
Can elmasýmdan kovuldun, faydasý var mý geliþin
Damarýmda kanýn rengi, gözlerimde pembe köþktün
Baþka bir hayale gözüm, geçit vermezdi sen varken
Senden habersiz her gece, sensizlikte kývranýrken
Yüzüm kalbimden çevirdi, aþkýný zincire vurmuþ
O hicran yarasý ile þimdi bir mahkûm oturmuþ.
Üzgünüm piþmaným desem, giden gitti, benden dönmez
Kolu kanadý kýrýlmýþ, bir bakýþý taþýyorum
Hicran duvarý örülmüþ, geceleri yaþýyorum
Delindi sinemde umut, artýk kapanmaz yarasý
Sana baðlý deðil aþkým, ölüme teslim orasý.
Mezarýma çiçek atma, tohumu nefret çýkarýr
Çünkü ben senin adýný, Tanrý evinden de sildim
Bu sessiz terk ediþimin, sebebini seni bildim
Haþmetli bir gidiþti bu, çözüldü mührü kalbimin
Yalanda hükmü kalmadý, bu sahipsiz yeminimin.
N evzat TAÞKIRAN
27-10-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.