MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KIŞLADAN BABAM'A
ozankoman

KIŞLADAN BABAM'A


Ey yiðitler yiðidi Mertler merdi Adam gibi adam BABAM
Sene 1996 yýlýnda KAZAKÝSTAN’A o gidiþin varya
Beklide aðlamayý bilmiyordum ozamanlar
Düþünmeyi bile algýlayamýyordum anlam veremedim gidiþine
Sevdalýydým Oltu taþý tespihine ve belindeki ondörtlüne
Her sabah güneþin doðmasýyla alýrdým cebinden kontak anahtarýný
Sürmeye baþladýðýmda o kocaman lacivert mersedesi
Gurur duyardým ailemle büyüklüðünle kiþiliðinle
Onur duyardým gurur duyardým seninle BABAM.

Hayal kurmayý sayende öðrendim istediðim tek þey senin gibi –
Baðýrdýðýmda korkutmak sert heybetli olmaktý herkese karþý,
Aðlamayý bile bilmiyordum gittiðinde gözümden akan yaþlar üþüdüðümde akýyordu beklide,

Gittin ve üzerinden kaç bayram geçti bana ilk dedenin sonra benim elimi öpeceksin derdin,
Sen DEDEM’in ve ben senin elini öpemedim kaç bayramdýr,
Bayramlarda evimiz daha bir soðuk oluyor annem bir köþeye biz bir köþeye çöker aðlardýk –
Yokluðunda güneþ bile üþütüyor bizi,
BAYRAM NAMAZI kýlar dedemin AMCA’larýmýn elini öper –
Ve eve gelirken oturur bir kaldýrým taþýna yokluðuna aðlarým,
Hani bayramlarda bana harçlýk verirdin tespihini sallatýr sonra
Sakallarýný yüzüme sürterdin sendede çýksýn diye.
Saçlarýmý okþardýn oðlum derdin gittin ve bana aðlamayý öðrettin BABA.

Þimdi parmaklarýmý ýsýrýrcasýna saçlarýmý yolarcasýna aðlýyorum,
Ve sensiz hayal bile kuramýyorum.
Elimde bir Oltu tespihi belimde olmasa da omzumda bir G^3 oysa ben olta vuramýyorum –
Sana benzemiyorum yo hayýr senin gibi olamam.
Senin gibi aðzýma yakýþmýyor sigara elime OLTU TAÞI tespihi -
ve belime siyahtan kaplama ONDÖRTLÜ yakýþmýyor BABA.

Senin özleminle aðlamaktayým vaktim yok gülmelere
Bütün uðraþým telaþým okuduðum þiirim ezberim sensin,
Senden baþkasýný yazmýyor kalemim dilim senden baþkasýný söylemiyor
Yokluðunda nasýl gülsün yüzüm gülmüyor iþte aðladýðýmý görme –
Senin üzülmene dayanamam seni aðlarken görürsem yýkýlýrým BABAM.

Her köþenin dönüþünde her yolumun bitiþinde her þiirimin hecesinde sen varsýn –
Mýsralarým senle baþlýyor farkýnda olmadan destan oluyor sanki
Seninle baþlýyor seninle bitiriyorum gündüzümü gecemi.
Ve sana yalvarýyorum dön geri hemi dön dön gayrý BABAM.

Daha nekadar katlanýrým hasretine YÜKÜM - AÐIR gelemem sana
Yollarým kapandý açmasý sana düþer DAVRAN’ ha zamanýdýr,
Vaktimiz geçmeden gelesin hepimiz birer birer göçmeden BABAM.

Sana özeniyorum muhtaç ve hala büyük bir minnetle seni arýyorum
Ne çare ki hep kâbuslar görüyorum sanki dünyam karanlýk,
Aradýðým hiçbir þeyi býraktýðým gibi bulamýyorum,
Ve dardayým yetiþ imdadýma nerdesin BABAM.

Bir fýrsat taný bana sana sadece yokluðunu ve yokluðunda olanlarý anlatayým,
Ve hýçkýra hýçkýra aðlayalým olanlara geçmiþimizi ve lanet olosý gidiþine –
Bir fýrsat ver bana sarýlayým boynuna ellerini ayaklarýný öpeyim,
Sana yokluðunu tarif edeyim BABAM.

3 gün önce asker ocaðýnda canýmdan çok sevdiðim ZEYNEP bacýma veda ettim.
Ne mutlu ona ve bizlere namusuyla iffetiyle çekip gitti o yokluðunda üþüdüðümüz yuvadan,
Bir zamanlar sarý kýzým diye saçýný okþadýðýn biricik kýzýn bensiz sensin yani çok neþesiz gitti.
Onu düþünüyor da aðlýyorum çünkü çok iyi biliyorum sensiz babasýz vedalarý,
Oysa ne güzel olurdu KUÞAÐINI sen kessen TACINI ben taksaydým.
Ýçim kan aðlýyor düþündükçe usulca çekip gitmesi gücüme gidiyor,
Aðlýyorum iþte baba elimden ne gelir baþka ne yapabilirim.
Artýk o yok sen yoksun bende bittim artýk geçmiþimiz yok.
Hatýralar kurþun gibi saplanýyor beynime nerden nereye BABA.

EMRAH’ý UÐUR’u ANNEM’i düþünüyor aðlýyorum iþte –
Ne mutlu bana bak askerliðimde bitti ama senin GURBET’in bitmedi
Bu gidiþ uzaklara bu þiir uzaklara gözlerim uzaklara takýldý yine
ANILAR katilmiþ yokluðunun her gününde vurdular oðlunu BABA.

KIÞLA’NIN kuytu bir derinliðinde bir dal sigarada arýyorum geçmiþimizi –
Ve kýþla sessiz her þey durgun koçum dediðin BÝLAL oðlun sana hayli dargýn ve çok yorgun,
Beynim düþüncelerime hükmetmiyor.
Ne kadar hevesliydim oysa sen TESKERE’YÝ ben uçak biletini alacaðým –
beraber varacaðýz KONYA’YA diyordun.
Ve yalan oldu umutlarým kýrýldý hevesim ASKER – OCAÐINDA.
Yýkýldý gönül evim ÝKRAR’ýmýz bu deðil diki kime ne deyim.
Her gece kurþunlar yaðýyor olanlardan sebep beynime –
Ve artýk çok karanlýk bakýyorum YARIN’lara ALLAH senden razý olsun,
HEM ELLERÝNDEN HEMDE AYAKLARINDAN ÖPÜYORUM - BABA.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.